Van groene vliegtuigbrandstof tot ecohotels: springt de reiziger op de groene trein?
Een van de grootste uitdagingen op klimaatgebied is de reisindustrie. Is SAF, de nieuwe groenere vliegtuigbrandstof, dé gouden oplossing om de sector te vergroenen?
De toeristische sector is verantwoordelijk voor vier à acht procent van de wereldwijde CO₂-uitstoot. Reizen, en al zeker met het vliegtuig, is dus heel vervuilend, maar wie er omwille van klimaatredenen volledig de brui aan wil geven, denkt best twee keer na. De industrie genereert immers ook veel jobs, namelijk tien procent van de werkgelegenheid wereldwijd.
Thuisblijven heeft dus geen zin, zeker niet nu de sector steeds meer inspanningen levert om te verduurzamen. Daarbij wordt vooral gekeken naar de grootste boosdoener: het vliegtuig. Veel wordt verwacht van SAF, sustainable aviation fuel, duurzamere vliegtuigbrandstof die gemaakt wordt van afval en reststoffen.
“Wij investeren momenteel fors in het compenseren van de CO₂-uitstoot van onze reizigers”, zegt Maarten Raes, CEO van reisorganisatie Nordic. “Hiervoor werken we samen met TraveLife, een Nederlandse organisatie die berekent hoeveel CO₂ klanten verbruiken en welk bedrag daar tegenover staat. We bekijken momenteel met Brussels Airlines of we CO₂ kunnen reduceren door in SAF te investeren. Jammer genoeg zijn de prijzen nog gigantisch.”
Op cruise
Omdat SAF nog niet in grote hoeveelheden beschikbaar is, kost het drie tot vier keer meer dan kerosine. Er wordt nog maar heel weinig op gevlogen. In afwachting van een bredere uitrol kunnen reizigers op andere manieren hun impact verkleinen.
“Door minder, maar langer op vakantie te gaan”, zegt Britta Baeke, reisjournaliste en expert bij Travel Like a Pro & Travel Express Benelux. “Of door te reizen met de trein of elektrische wagen. Momenteel kiest zeven procent voor een reis per trein, bijna een verdubbeling tegenover vijf jaar geleden. Slow travel is hip. En wie op cruise wil, kan kiezen voor een schip dat vaart op duurzamere LNG-brandstof (gemaakt uit vloeibaar aardgas, nvdr.) Zo zijn er steeds meer.”
Ook hotels verduurzamen. “Ze investeren in eigen kruiden- en moestuinen en in een grotere samenwerking met de bevolking”, zegt Baeke. “Plastic flessen worden ingeruild voor herbruikbare alternatieven en handdoeken worden niet meer standaard elke dag gewassen, enkel als de klant het vraagt. Hotelgroepen zoals RIU Hotels & Resorts steunen dan weer lokale projecten.”
De overheid moet vliegtickets duurder maken. Het is niet logisch dat we voor 50 euro naar Barcelona vliegen.
Giving back
In die slipstream volgen de touroperators. Een van hen is Nordic, dat reizen organiseert naar Scandinavië en eerder dit jaar de Travelife Certified Award voor duurzaamheid kreeg. “Het gaat over meer dan transport alleen”, zegt Raes. “Zo werken wij liever samen met lokale hotels die worden uitgebaat door plaatselijke families dan met de grote commerciële mastodonten. We investeren fors in ons HR-team, om onze mensen met respect te behandelen. En we doen aan ‘giving back’. We steunen acht lokale projecten, en garanderen dat het geld zeker bij de mensen ter plaatse terechtkomt.”
Kan er meer gebeuren? Raes vindt van wel. “Duurzaamheid is een modewoord”, zegt hij. “Er is veel greenwashing. Touroperators beweren duurzaam te zijn, terwijl ze met stokoude expeditieschepen rondvaren. Wij geven veel geld uit aan duurzaamheid, maar de consument gaat enkel akkoord als hij niet moet bijbetalen. Voor de duurzame brandstof zouden we per ticket 150 euro extra moeten rekenen. Weinig klanten willen dat geven.”
Dat beaamt Baeke. “Bij zakenreizen raakt het steeds meer ingeburgerd”, zegt ze. “Maar de toeristische reiziger is er nog niet klaar voor. Kijk naar Joker, een touroperator bij wie u uw CO₂-uitstoot kan compenseren door bijvoorbeeld de aanleg van bossen te steunen. Mensen die deelnemen aan groepsreizen doen dat spontaan, maar individuele reizigers meestal niet.”
Raes pleit ervoor om de verantwoordelijkheid niet alleen in de schoenen van de touroperators te schuiven. “Eigenlijk is groener transport een taak van de overheid”, zegt hij. “Als zij vliegtickets duurder maken, zal er minder worden gevlogen. Het is niet logisch dat we voor vijftig euro naar Barcelona vliegen.”