Eerste hulp bij moeilijke eters
Wat moet je doen als je kind een moeilijke eter is? Wees vooral geduldig: de kans is groot dat ook dit slechts een fase is. Door je kind te betrekken bij de boodschappen, en door hier en daar wat gerichte inventiviteit op hun bord te strooien, raak je al een stap verder. En bewaar je kalmte. Zo vermijd je dat je kind een negatieve band met voeding ontwikkelt.
Als je kind regelmatig groenten en fruit weigert, altijd om hetzelfde eten vraagt en drankjes boven eten verkiest, is de kans groot dat je met een moeilijke eter aan tafel zit. Er bestaan tal van theorieën over waarom een kind een kieskeurige eter wordt, maar een duidelijke consensus in die studies is er niet. Wat wel vaststaat, is dat de bereidwilligheid om nieuwe smaken en texturen te accepteren afhankelijk is van de leeftijd van je kind. “Tussen 6 maanden en 3 jaar zit je kind in een nieuwsgierige fase. Het is dé ultieme ontdekkingsfase, ook op gebied van eten. Ze hebben nog geen vooroordelen ten opzichte van voeding ontwikkeld en staan open voor nieuwe smaken en texturen”, vertelt Aurélie D’Hulst. Ze schreef Allesetertjes en is oprichter van Sienna & Friends, een webshop voor kindervoeding.
De ‘nee’-fase
Na die makkelijke fase komt helaas de moeilijke fase. Rond hun derde levensjaar gaan zowat alle kinderen door een regressiefase. Ze worden zelfstandiger en leren ‘nee’ zeggen. Ze hebben een stukje meer autonomie en beseffen dat ze dingen voor zichzelf kunnen beslissen. Als ze verplicht worden hun bord leeg te eten, zullen ze ‘nee’ zeggen. Je kind is bovendien bang van alles wat nieuw is. Nieuwe smaken of texturen zullen ze dan ook niet meer zomaar proberen. “Ouders panikeren omdat hun kind plots niet meer alles wil eten. Maar het is belangrijk om te beseffen dat het slechts een fase is. Die fase kan in het allerslechtste geval duren tot ze 9 jaar zijn, maar meestal loopt het zo’n vaart niet”, stelt Aurélie gerust.
Gelukkig zijn er trucjes. “Neem hen mee naar de winkel en laat hen zelf beslissen: wil je broccoli of bloemkool? Laat hen meehelpen in de keuken: welk kruidenpotje wil je gebruiken? Zo krijgen ze het gevoel dat ze bijdragen aan wat er op hun bord ligt en ervaren ze wat meer keuzevrijheid”, legt Aurélie uit. “Het helpt als je hen zelf hun eten laat opscheppen. Serveer geen grote porties. En als je een nieuw soort groenten of fruit introduceert, leg je er best ook wat stukjes bij waarvan je weet dat ze die graag eten. Het kan bijzonder stresserend zijn om je kind te zien sukkelen met eten, maar blijf geduldig en pak het vooral een beetje speels aan. Als jij je druk maakt, zal je kind ook minder ontspannen zijn.”
Elk kind is een leeg canvas. Ze kunnen eender wat leren eten.
Gevoelige smaakpapillen
Als ouder moet je dus ook het goede voorbeeld geven aan tafel, en dat gebeurt misschien wat te weinig. “Jonge ouders hebben het zo druk dat ze de was uithangen of dweilen nadat ze het eten van hun kind op tafel hebben gezet”, schetst Els Lefever, voedingsdeskundige bij Fit Food House. “Ze hebben vaak geen tijd meer om echt stil te staan bij het voedingspatroon van hun kinderen. Om nog meer stress te vermijden, gaan ze sneller toegeven aan de grillen van hun kroost. ‘Ik zal snel hun lievelingseten maken, dan hoef ik me daar al niet druk over te maken.’ Het gevolg is dat kinderen minder frequent worden uitgedaagd om nieuwe dingen te proberen.”
Op die manier krijgen ze ook sneller te veel zout, vet en suiker voorgeschoteld. “De smaakpapillen van kindjes zijn gevoeliger dan die van volwassenen. Als ze op die jonge leeftijd vaak ongezond eten, kunnen ze daar snel verslaafd aan raken, met alle gevolgen van dien op volwassen leeftijd. Ouders horen het niet graag, maar elk kind is een leeg canvas. Ze kunnen eender wat leren eten. Los daarvan heeft elk kind natuurlijk het recht om bepaalde ingrediënten niet te lusten.”
Vind de smaakbrug die werkt
Begin vooral niet te panikeren, want er zijn voldoende manieren om de eetlust van je kind te stimuleren. “Zeg niet: eet je groenten op, dan krijg je erna dessert. Een kind hoort dan: je moet eerst iets eten wat slecht smaakt en daarna word je beloond met iets lekkers. Door een dessert op te hemelen als een beloning voor een leeg bord, buig je gezond eten om naar iets negatief. Begin ook niet te dreigen. Zeg niet dat je zoon of dochter pas van tafel mag als ze hun bord hebben leeggegeten. Het is handiger om je kind een paar gezonde alternatieven voor te schotelen zoals rauwe wortel in plaats van gestoomde wortel. Of een groentepannenkoek met hummus, tapenades of ketchup. Ketchup is vaak heel populair op die leeftijd omdat het werkt als smaakbrug. Maar vermijd te zoete of te zoute ketchup.”
Kinderen moeten een bepaald voedingsproduct doorgaans zo’n 15 tot 20 keer proeven om echt te weten of ze het lekker vinden. Doorzetten is dus belangrijk. En maak het ondertussen wat leuker. Van gestoomde broccoli wordt je kroost niet wild, maar misschien wel van broccoli in de oven, want dan komen de natuurlijke suikers naar boven. En wanhoop niet. Je kind zal zichzelf niet laten verhongeren. “Verstop dan wel de koekjes en snoepjes. Wanneer hun buik begint te grommen, bied je hen opnieuw een gezond alternatief aan.”