‘Zonder passie kun je niet ondernemen’

Als je van je hobby je beroep maakt, verlies je een hobby. Die bekende boutade snijdt hout. Het falen van een levensdroom is reëel, maar als het lukt is de voldoening onbetaalbaar. Ook al is de weg tussen droom en daad bezaaid met regeltjes en valkuilen. 

Van een ambacht de stap zetten naar een rendabele economische activiteit is geen evidentie. Veel mensen dromen ervan, weinigen durven de sprong in het ijle écht te wagen. Filip Peeters wel. De bekende acteur is kok van opleiding en maakte altijd al patisserie, met tarte tatins als specialiteit. “Omdat mijn dochters die zo lekker vonden”, lacht hij. “Ik heb vroeger nog gewerkt in Barbizon in Jezus-Eik en in De Gulden Bock in Antwerpen. Pas op mijn 32ste ging ik acteren. Koken en bakken kwamen op een laag pitje te staan en deed ik enkel nog voor familie en vrienden.” Tijdens de coronapandemie – toen de hele cultuurwereld noodgedwongen stillag – opende hij samen zijn vrouw, actrice An Miller, en dochters Louisa en Leonce een taartenzaak, Les Soeurs Miller. Wat ontstond uit pure wanhoop om iets omhanden te hebben, bleek een instant succes. En voor Filip Peeters een nieuwe roeping als ondernemer. 

Ook slagerszoon Wim Ballieu wilde kok worden én ondernemer. Met Balls & Glory timmert hij aan een klein imperium van restaurants. Het eerste Balls & Glory-restaurant opende de deuren in 2012 in Gent. Intussen zijn er vestigingen in Antwerpen, Leuven, Mechelen en Sint-Niklaas bij gekomen. “Balls & Glory is ontstaan uit een idee voor een horecaconcept. Met een kleiner team en een kleine menukaart goed eten serveren.” Voor Wim Ballieu is zijn professionele leven altijd al een mutatie geweest, zoals hij het zelf omschrijft. “Ondernemer én kok. Ik heb beide nodig. Ik ben gepassioneerd, maar als ik zou moeten kiezen, wordt het kok.” 

Voldoening

De stap van idee of passie naar onderneming is groot, bevestigen beiden. “Toen ik destijds taarten bakte, was dat om ze uit te delen”, zegt Filip Peeters, die zich ook toelegde op het maken van patés. “In een tweede fase begonnen buren en vrienden ze te bestellen. Ook een bevriende slager wilde de taarten en patés van het gezin Peeters verkopen. Na enkele weken kreeg ik de vraag om duizend taarten te leveren. Toen heb ik toch even op pauze gedrukt, want ik amuseerde mij wel, maar het was niet de bedoeling dat ik directeur van een taartenfabriek ging worden”, zegt Filip Peeters, die intussen ook de nodige vergunningen op zak had én een distributeur vond die zijn waren landelijk ging verspreiden.

Les Soeurs Miller is inmiddels omgeturnd tot een labo voor productontwikkeling. “Ik besliste om te doen wat ik graag doe en kan: het op punt zetten van recepten. Ik ontwikkel en verfijn patés en andere vleeswaren.” De taarten, waarmee het allemaal begon, staan even on hold. “Het is erg arbeidsintensief en niet rendabel om ze op grotere schaal te maken. Maar ik wil geen massaproductie, ik wil mensen behagen.” Filip Peeters zegt al lachend dat hij te veel heeft geïnvesteerd. Een nieuwe keuken en extra infrastructuur maken dat het momenteel financieel allemaal niet interessant is. “Dat is typisch voor mij. Als ik spring, dan ga ik er helemaal voor. We zien wel, maar ik doe vandaag tenminste wat ik echt graag doe. En het geeft zo’n voldoening als de mensen het lekker vinden.” 

Verliefde fase

“Ik heb het moeten leren loskoppelen, ondernemer en kok zijn”, zegt Wim Ballieu. “Ik run een onderneming, geen vzw. De beleving en speciale momenten bewaar ik voor familie en vrienden. Tegelijk kun je nooit ondernemer worden als de passie er niet is. Als iemand mij zegt: ‘Mijn passie is koken dus ik begin een restaurant’, vraag ik altijd naar het ondernemersplan. Je moet wel weten waar je naartoe wilt. Pas op, ik ben onderweg ook in alle mogelijke vallen getrapt: iets té goed willen doen, je verliezen in details. Ondernemen is je omringen met mensen die goed zijn in wat jij zelf niet bent. Ik ben een vakidioot, ik ken iets van koken, gastvrijheid en merken bouwen. Maar voor andere zaken heb ik mensen die mij begeleiden. Een start-up is leuk en sexy, het is als de verliefde fase in een relatie. Maar als je die relatie duurzaam wilt maken, moet je zorgen voor een duurzaam model. De verliefdheid ebt weg, de liefde hopelijk niet.”