Wagemans: ‘No time to waste’
Michael Wagemans, Head Sustainability bij KPMG
De implementatie van Environmental, Social and Governance (ESG) in risk management wordt voor risicomanagers de komende jaren een stevige uitdaging, met meer werk op een breder speelveld. Het goede nieuws: er zullen ook een pak meer kansen komen om van crisissen opportuniteiten te maken.
Dat ESG belangrijk wordt in risk management bewijzen de Global Risk Reports van het World Economic Forum. De meeste risico’s die in deze rapporten aangehaald worden, zijn al een hele tijd ESG-risico’s: klimaatverandering, de energietransitie, de stijgende levensduurte… Het belang om ESG te integreren in risicomanagement is dus groter dan ooit.
Er zijn een aantal redenen voor die verstrengeling. De eerste is de shift van het klassieke aandeelhouderskapitalisme naar het stakeholder-ondernemerschap. Bedrijven moeten nu meer doen dan, koste wat kost, winst maken. Er zijn heel wat meer opinies en belanghebbenden waar ze rekening mee moeten houden. Daarnaast is er Europa dat bedrijven dwingt om actief met ESG aan de slag te gaan. Denk bijvoorbeeld aan de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) die bedrijven verplicht om te rapporteren over duurzaamheidsonderwerpen. Of de Corporate Sustainability Due Diligence Directive (CSDDD) die verplicht om praktijken op te zetten om geen ESG-fouten te maken, bijvoorbeeld in de waardeketen.
De job van de risicomanager zal de komende jaren een pak complexer en uitgebreider worden.
Risicomanagers zullen in elk geval breder naar risico moeten kijken. Het gaat niet alleen meer om de impact van ESG op de winstgevendheid van de onderneming, maar ook in welke mate het bedrijf, via zijn activiteiten, een impact heeft op mens, milieu en maatschappij. Leren omgaan met deze dubbele materialiteit is niet eenvoudig. Hoe moeten bedrijven dat doen? Met welke metrics? Hoe moeten cijfers worden gewaardeerd? En ook: waar zitten de data? Pakweg eigen emissiecijfers hebben de meeste bedrijven tegenwoordig wel, maar in de toekomst zal ook de uitstoot van de volledige waardeketen bekeken moeten worden.
Voor de risicomanager wordt dat een stevige uitdaging. Bovendien zal diens taak nog op een andere manier evolueren. ESG is niet enkel een risico, het wordt ook een zakelijke opportuniteit waar over nagedacht moet worden. Bedrijven die ESG omarmen zullen hier allicht immers commercieel voordeel kunnen uit halen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de verschillende aspecten van ESG die elkaar kunnen versterken of juist tegengesteld zijn. Een klassiek voorbeeld: als de armoede daalt, stijgt in regel de CO2-uitstoot. Hoe moeten bedrijven dit soort afwegingen meenemen in hun beslissingen?
De job van de risicomanager zal de komende jaren een pak complexer en uitgebreider worden. Er is ook niet zoveel tijd meer om een en ander in gang te zetten. De Europese regelgeving rond ESG (zoals de CSRD) is van toepassing binnen een strikt tijdskader. Vanaf dan zullen bedrijven ook met elkaar vergeleken worden en, bijvoorbeeld, misschien hogere rentetarieven moeten betalen als ze matig scoren op ESG-doelstellingen.
Zoals Greenpeace het ooit formuleerde dus: no time to waste.