Makkelijk is het niet om tegenwoordig een plek vrij te krijgen in de agenda van Malik Mohammed (30). Dus ontmoeten we elkaar op een zondagochtend in de portiek van de Antwerpse handelsbeurs. Voor de acteur-danser-scenarist lopen werkweek en weekend sowieso in elkaar over. Mohammed zit volop in de opnames van het tweede seizoen van Dertigers. De draaidagen van zijn eerste Streamzreeks Kameleon lopen dan weer ten einde. Tussendoor zijn er nog de projecten van zijn boekingskantoor MLK Agency.
Het cv van de prille dertiger begint er langzaam indrukwekkend uit te zien. “Op een gegeven moment ben ik zelfs gestopt het verder aan te vullen. In het begin van je carrière heb je zo’n prestatielijst nog heel erg nodig. Opeens vallen dan de dingen op zijn plaats en komen de vragen vanzelf. Als ik nu terugkijk op wat ik allemaal al gedaan heb, ben ik best trots.”
Heeft u altijd een uitgekiend carrièreplan gehad?
“Nee, eigenlijk volgde het ene project gewoon uit het andere. Wel ben ik altijd aan iets nieuws begonnen vanuit de ambitie dat ik absoluut dát wilde doen en niet iets anders. Ik ben doorgebroken als danser, maar ik wist dat ik ook wilde acteren. Met Dertigers heb ik mijn eerste hoofdrol te pakken. Het heeft wat tijd gekost vooraleer mensen me als acteur serieus namen. Ik besef ook dat ik in die job nog veel moet groeien. Maar ik word juist getriggerd door dingen waarin ik me nog keihard moet bewijzen. Dat ondervind ik nu bijvoorbeeld ook als scenarist. Een echte schrijver ben ik nooit geweest. Ik denk wel dat ik een verteller ben. En blijkbaar weet ik mijn verhaal op een aparte manier te brengen. Dat pikken mensen in de sector dan toch op, zo lijkt het.”
Ik vind het oké om nog duizend keer een nee te krijgen. Omdat ik weet wat die ene ja met je doet.
Is de doorstart naar succes vooral een kwestie van de juiste mensen te vinden?
“Dat is heel belangrijk. Had Kristof (Hoefkens, red.) niet in mij geloofd, dan hadden we Kameleon nooit samen geschreven. Maar de drive moet toch vooral vanuit jezelf komen. Ik heb aan tig mensen proberen uit te leggen wat mijn ambitie was met het schrijven. Maar het is zelden de eerste persoon aan wie je je plannen uit de doeken doet, die je de juiste weg op stuurt. Zelfs je beste vrienden geven niet altijd de goede push. Hun geloof in jou is misschien groot, maar in de eerste plaats heb je iemand nodig die je ideeën concreet maakt.”
Hoeveel twijfel brengt die zoektocht met zich mee?
“De artistieke sector is een harde, brute wereld. Hoe grandioos je vorige project ook was, je bent nooit zeker van het volgende. Die onzekerheid mag je niet verlammen. Ik heb altijd vertrouwd op mijn eigen creativiteit om nieuwe stappen te zetten. Tegelijk heb ik geen enkel project ondernomen zonder te twijfelen. Zelfs over vroegere projecten denk ik nu: was dat wel goed genoeg? Als maker of performer beweeg je nu eenmaal in een wereld die heel erg afhangt van het oordeel van anderen. Dat moet je kunnen loslaten. Ik heb ooit veel slapeloze nachten beleefd tot ik besefte: you win some, you learn some. Je verliest nooit, je leert alleen maar. Zo ben ik gaan denken bij alles wat ik onderneem.”
Legt u de lat hoog voor zichzelf?
“Dat wel. Ik ben iemand die functioneert op opportuniteiten. Een mooie kans die binnen mijn ambitie ligt, zal ik altijd grijpen. Als ik iets doe, hoop ik bovendien om het op het hoogste level te doen. Zelfs als je dan ontzettend hard naar beneden kunt donderen. Ik heb bij audities ooit duizenden keren een nee gekregen. Maar ik vind het oké om nog duizend keer nee te horen. Omdat ik weet wat die ene ja met je doet.”
U heeft geen artistieke opleiding genoten. Was een typischer carrièreparcours ook een optie?
“Een ‘deftig’ diploma behalen was altijd het plan. Ik heb elektriciteit gestudeerd en leren programmeren om later zeker te zijn van een job. Dat vond mijn moeder belangrijk. Zij heeft het in Kenia heel zwaar gehad. Op mijn achtste zijn we naar hier gekomen. Alles wat ik doe, doe ik ook een beetje voor haar. Pas op mijn zeventiende ben ik begonnen met dansen. Daar vond ik echt plezier in. Op school zat ik tegen mijn zin. Als ik nu voor jongeren ga spreken, is mijn beste advies: probeer zoveel mogelijk dingen uit en kijk waar je passie en ambitie liggen. Dat brengt je uiteindelijk het verst.”
fact
Hoe combineert u werk en privé?
“Voor mij lopen die twee dingen in elkaar over. Wel heb ik lang het idee van een gezin opzijgeschoven voor mijn carrière. Sinds kort heb ik voor mezelf beslist dat het oké is als het op mijn pad komt. Als je je hart in een doos steekt, gaat het rotten. Zet je het open, dan loop je natuurlijk kans dat het beschadigd wordt. Maar het geneest weer snel als de juiste mensen het aanraken.”
