vrijwilliger
Gezondheid

Van twee mannen die voor mekaar door weer en wind gaan

22.10.2020
door Frederic Petitjean

Mensen die vrijwilliger willen zijn, hebben daar uiteenlopende motieven voor. Sommigen vallen in een ‘zwart gat’ omdat ze hun naaste plots verliezen of omdat ze met pensioen gaan. Zij genieten vooral van de sociale contacten verbonden aan hun opdrachten en hun klanten.

Een ander soort vrijwilliger heeft dan weer een grote wil om zich nuttig te maken en voor anderen te zorgen. Zelfs als ze zelf kampen met een beperking, dan nog willen ze er zijn voor hun medemens.

De taken van een vrijwilliger

Ook vrijwilliger Gust houdt dat niet tegen. Hij stond al een tijdje op invaliditeit en dreigde daardoor weg te zakken in verveling. Het thuiszitten deed hem de muren oplopen. Op aanraden van de sociale dienst is hij daarom gestart met vrijwilligerswerk. En dat bij i-mens, de nieuwe zorgorganisatie die eerder dit jaar ontstond uit de fusie van de thuiszorg vzw’s Solidariteit voor het Gezin en Thuishulp. De 2.200 vrijwilligers staan paraat voor kinderen, jongeren, jonge en oudere gezinnen en senioren. Soms als eerste en enige hulp.

Als vrijwilliger biedt Gust onder andere begeleiding en oppas bij mensen thuis, bezoekt hij zijn klanten of helpt hij met administratie en boodschappen. Iedere opdracht verschilt. Soms is zijn aanwezigheid maar nodig voor een halfuurtje, andere oppasopdrachten bestrijken een volledige namiddag. Soms gaat het over een eenmalige opdracht, terwijl andere weken, maanden of zelfs jaren lopen. Alles hangt af van de aard van de zorgvraag en van hun beschikbaarheid.

When Gust met Johan… 

Een van de eerste klanten van Gust is Johan. Een aanwezige en trotse man, die sinds de ziekte van Parkinson bij hem werd vastgesteld, heel wat zelfstandigheid heeft verloren. Verschillende medewerkers van i-mens vangen dat op door hem te ondersteunen bij onder andere het poetsen, strijken en werk in de tuin. Maar Gust is zijn grootste steun. Ze kennen elkaar al een kleine vijf jaar. Lang genoeg om een hechte band op te bouwen. Vrijwilliger Gust gaat wekelijks met Johan in het buurthuis vlakbij iets drinken, doet boodschappen en brengt Johans administratie in orde. Schrijven lukt Johan namelijk niet meer. Het vrijwilligerswerk gaat hier verder dan alleen de praktische kant. Ook op moeilijke momenten kan Johan rekenen op Gust: “Op tweede kerstdag is er binnen mijn familie iets ernstigs gebeurd, waar ik met niemand over kon praten. Ik ben Gust nog steeds heel dankbaar dat ik hem die dag heb mogen opbellen.

Iedereen is mens, iedereen is hetzelfde en iedereen heeft recht op dezelfde zorgen, ongeacht de afkomst.

Grote steun

Omdat Gust tot een risicogroep behoort, moest hij gedurende tweeënhalve maanden zijn opdrachten noodgedwongen neerleggen. De coronacrisis, zoals je wel weet. “Ik had het daar nog moeilijker mee dan de klanten zelf ”, zegt hij, “omdat ik er graag voor hen wou zijn in die lastige periode.” Johan miste in die periode vooral zijn babbel met Gust: “We hebben beiden veel meegemaakt en dat schept een band. We verstaan elkaar en zien elkaar normaal gezien ook wekelijks. En plots kon ik niet meer op hem terugvallen. Dat was heel zwaar voor mij. Alsof er een stukje weg was uit mijn leven. Want Gust doet dat fantastisch en is een grote steun voor mij. Als ik het moeilijk heb, kan ik steeds bij hem terecht. Hij is een sympathieke kerel die ik voor 100 procent kan vertrouwen.”

En dat geldt ook voor Gust. Hij ziet Johan intussen als een echte kameraad. Zijn optimisme werkt aanstekelijk, waardoor Gust met plezier terugkomt. Voor hem is het een verrijking van zijn leven. En ook al heeft een van hen eens een mindere dag, ze weten elkaar steeds weer op te beuren. Dat deze mannen door weer en wind gaan voor mekaar, mag je gerust letterlijk nemen. “Toen het eens heel hard sneeuwde en ik zelfs niet zeker was of hij er überhaupt zou geraken, kreeg ik plots een ondergesneeuwde versie van Gust aan de deur”, vertelt Johan geamuseerd. “Zelfs in die ijzige kou kon ik op hem rekenen. Ik heb hem uiteraard getrakteerd op een heerlijk kopje warme chocolademelk.”

Iedereen i-mens

Gust haalt erg veel voldoening uit vrijwilliger zijn. Ook het respect dat hij terugkrijgt van zijn klanten vindt hij onbetaalbaar. Het is de grootste motivatie voor hem om het werk te blijven voortzetten. Als we hen vragen wat i-mens voor hen betekent, kunnen zowel Gust als Johan daar gemakkelijk op antwoorden: “i-mens, iedereen is mens, iedereen is hetzelfde. Dat sluit ook aan bij mijn eigen visie. Iedereen heeft recht op dezelfde zorgen, ongeacht de afkomst.” Voor Johan staat i-mens voornamelijk voor kracht. “Kracht waarover ik zelf vaak niet meer beschik, maar die i-mens mij gelukkig kan bieden waar nodig.”

Vorig artikel
Volgend artikel