De biotechnologische doorbraken van morgen
Als CEO van biotechnologie bedrijf ProteoFormiX heb ook ik het voorbije jaar gefascineerd de vooruitgang in onze industrie gevolgd. Maar de evoluties die de meeste aandacht krijgen, liggen niet altijd binnen de domeinen waar men het meest innoveert.
Toekomstvisie op de gezondheidssector
Het juninummer van het toonaangevende vakblad Nature Biotechnology publiceerde de toekomstvisie op de gezondheidssector van een selecte groep biotechleaders. Termen als precisiegeneeskunde, big data-analyse en artificiële intelligentie nam men daarbij gretig in de mond.
De technologieën waarnaar men refereerde focussen voornamelijk op het menselijk genoom (DNA) en het daarvan afgeschreven RNA. De analyse van deze biomoleculen is de laatste jaren immers spectaculair veel sneller, nauwkeuriger
en goedkoper geworden, wat tal van nieuwe toepassingen mogelijk maakt. De biotechnologie dankt dit in wezen aan een uitvinding uit 1983: de (sinds de coronatesten bij de brede bevolking bekende) PCR-methode om minuscule hoeveelheden DNA exponentieel te amplificeren.
Meer dan de kennis van genen
Biologie is evenwel meer dan de kennis van genen. De meeste ziektes zijn bovendien vrijwel nooit het rechtstreekse gevolg van enkel DNA. Of we al dan niet gezond functioneren bepaalt men door de afgewerkte genproducten, met name de eiwitten. Zij vormen ontelbaar veel biologische nanomachientjes in ons lichaam die maken dat we infecties kunnen bestrijden, dat onze hersenen kunnen denken, onze ogen licht kunnen detecteren, ons bloed zuurstof kan transporteren. En dat het ons eten tot goede, bruikbare nutriënten kan omzetten. De precieze structuur van een eiwit – in het vakjargon ook wel ‘proteoform’ genoemd – hangt af van het complexe samenspel van genetische én omgevingsfactoren.
Er dienen alternatieve innovatieve businessmodellen ontwikkeld te worden die volop de moderne netwerkcultuur benutten.
Meer focus op moderne analytische technieken
Meer focus op moderne analytische technieken om specifieke proteoforms in stalen van individuele patiënten te identificeren, zal helpen om tot nog toe onvoldoende begrepen ziektes te doorgronden tot op het klinisch-relevante moleculaire niveau. Daarbij onderzoeken we welke specifieke eiwitstructuren ziektebepalend zijn. Dit zal direct leiden tot de ontwikkeling van de nieuwe geneesmiddelen. En vroege diagnostica waarnaar in neurodegeneratieve ziektes en hardnekkige kankers al zolang wordt gezocht.
Ik ben het bovendien volkomen eens met de collega’s biotechnologie start-upoprichters in Nature Biotechnology die voorspelden dat alternatieve innovatieve businessmodellen dienen ontwikkeld te worden die volop de moderne netwerkcultuur benutten. Businessmodellen waarin open science wordt gekoesterd, met ruimte voor samenwerkingen binnen de industrie en daarbuiten. De tijdens het coronajaar ontwikkelde en dit voorjaar gelanceerde oproepen voor onderzoeks- en ontwikkelingsprojecten, lijken er alvast op te wijzen dat de Europese Innovation Council (EIC) en het Europees Instituut voor Innovatie en Technologie (EIT) hebben begrepen dat de wetenschappelijke doorbraken van morgen, en bijgevolg ook onze samenleving, hiervan zullen profiteren.