R&D als speerpunt voor de toekomst
De komende jaren zullen we een sterke toename zien van duurzame projecten, waarbij transport van energie en hernieuwbare moleculen, gestoeld op sterke transportketens én internationale samenwerking (en dus politieke verstandhouding), een cruciale rol spelen.
België en Vlaanderen tellen verschillende industriële wereldspelers, zowel op individueel bedrijfsniveau als op sectorniveau en dit zowel qua expertise en industriële activiteit als qua onderzoek en ontwikkeling. Voorbeelden hiervan zijn onder meer de chemische sector in Vlaanderen, die samen met Rotterdam en Noordrijn-Westfalen behoort tot de tweede grootste chemiecluster ter wereld, twee van de grootste baggerfirma’s ter wereld zijn Vlaams of Belgisch en zijn tegelijk ook wereldspeler op het vlak van offshore windenergie of de volledige farma-industrie, zowel in Vlaanderen als in Wallonië.
De R&D-activiteiten van de Belgische en Vlaamse bedrijven kenden de laatste jaren een sterke groei met als voorlopig hoogtepunt het behalen van de drieprocentnorm in Vlaanderen voor O&O. Deze groei van R&D-activiteiten is door zowel de federale als de Vlaamse overheid sterk gestimuleerd door enerzijds de vermindering van de bedrijfsvoorheffing voor onderzoekers, een federale maatregel, en anderzijds door de groei qua middelen in de diverse Vlaamse (en Waalse) subsidiekanalen en de geboden ondersteuning aan de speerpuntclusters en hun werking. Niet toevallig vallen deze speerpuntclusters samen met sterke Vlaamse industriële sectoren: chemie, blauwe economie, gezondheid, voeding, logistiek, energie en materialen.
De uitdagingen op het vlak van de realisatie van de klimaatdoelstellingen en de SDG’s vereisen nieuwe expertises, bijkomende innovaties en duurzame projecten voor de gehele industrie.
De verankering moet bestendigd blijven in een industrieel globaal landschap dat snel kan wijzigen. Denk maar aan een presidentswissel in de VS, de oorlog in Oekraïne of de aanslag van het coronavirus op de wereldeconomie. En de komende uitdagingen op het vlak van klimaat en de circulaire economie, waarbij vanuit de Verenigde Naties het SDG-framework en de Agenda 2030 worden aangereikt, overgenomen door de EU in haar interne en externe agenda’s. De uitdagingen op het vlak van de realisatie van de klimaatdoelstellingen en de SDG’s vereisen nieuwe expertises, bijkomende innovaties en duurzame projecten voor de gehele industrie. Hierbij is ‘klimaat’ trouwens één van de zeventien SDG’s. De bedrijven en hun raden van bestuur reageren zeer sterk op deze maatschappelijke bezorgdheden, met onder andere sterke aandacht voor ESG-rapportering (Environmental, Social en Governance) bij beursgenoteerde bedrijven en investeringen in ‘groene’ activiteiten of bedrijven.
De komende jaren zullen we dan ook een verdere, sterke stijging zien in R&D rond duurzame en gepersonaliseerde gezondheidszorg en specifieke, patiëntgerichte geneesmiddelen, en de nexus energie-klimaat-chemie met de productie van goedkope, groene waterstof die tezamen met uit de atmosfeer gevangen CO2 wordt omgezet in hernieuwbare brandstoffen en basisstoffen voor de chemie. Hierbij spelen transport, logistiek én internationale samenwerking – en dus politieke verstandhouding – een cruciale rol.