digitalisering
Moderne Stad

Balans tussen efficiëntie en welzijn

29.06.2022
door Victor Peeters

Voor steden is het een uitdaging om op vlak van digitalisering niet achterop te hinken. Yin Oei, Chief Strategy Officer bij Living Tomorrow, en Mattia De Pauw, projectcoördinator bij Saamo (buurt- en opbouwwerk in Vlaanderen en Brussel), brengen verheldering.

In de stad zijn straathoeken rijkelijk gevuld met camera’s, digitale reclameborden pronken met de nieuwste trends en treintickets worden met een grote vanzelfsprekendheid via een smartphone of ticketautomaat verkregen. Digitalisering gaat supersnel. Zo snel dat we niet eens de tijd hebben om bepaalde evoluties in vraag te stellen. The show must go on.
“In de jaren 90 was het al voldoende om mensen te imponeren door een mobiele telefoon voorzien van een stevige antenne boven te halen”, lacht Yin Oei.

Hoewel digitalisering vaak gekaderd wordt als een toekomstgericht fenomeen, is het vandaag al volop bezig. “Tegen 2050 zal de wereldpopulatie bestaan uit 10 miljard inwoners. Hiervan zal zeker 70 procent zich vestigen in de stad. In 1990 woonde maar slechts 14 procent in de stad. De afgelopen 30 jaar heeft er zich een enorme stadsvlucht voorgedaan. De huidige steden zijn niet voorzien op zo’n weelderige populatie”, haalt Yin Oei aan. Zonder hulp barsten steden uit hun voegen.

De oplossing? Een toekomststrategie uitwerken, een visie vormen en deze aanvullen met de technologie van morgen. Het supersnelle 6G-internet is daarbij de volgende logische stap.

“6G heeft de mogelijkheid om elke tak van de samenleving te ondersteunen en te sturen. Een voorbeeld is het perfect orkestreren van autonoom verkeer zodat men files en ongevallen voorkomt. Steden zoals Singapore, Shanghai en Dubai geven al een beeld weer van de toekomst. Bij aankomst kijk je nog verwonderd naar de autonome delivery drones. Maar na een tijd merk je ze niet meer op”, zegt Yin Oei. Deze steden zijn de perfecte digitale voorlopers op gebied van smart cities. Men monitort er alles 24/7, robots serveren je eten en drones brengen je pakjes. Maar niet iedereen kan meegenieten van deze luxe. Buiten de stad bevinden zich grote nederzettingen van arbeiders die door een tekort aan middelen geen toegang vinden tot de digitale stad.

De afgelopen 30 jaar heeft er zich een enorme stadsvlucht voorgedaan. De huidige steden zijn niet voorzien op zo’n weelderige populatie.

Over de hele wereld, ook in België, vervreemden mensen van de digitale maatschappij door een tekort aan middelen
en kennis over digitalisering. “Het is essentieel dat mensen die digitaal niet mee zijn nog wel fysiek terechtkunnen bij bedrijven, diensten en infopunten. Het is vandaag een trend om fysieke loketten tot een minimum te beperken, kijk maar naar de treinstations. Op deze manier lopen er helaas veel mensen verloren in een wereld die gestuurd wordt door touchscreens en QR-codes”, haalt Mattia De Pauw aan.

Dagelijkse taakjes finetunet men steeds verder digitaal, maar niet alle mogelijke gebruikers brengt men mee in rekening. “Iedereen kan men digitaal uitsluiten, al hebben bepaalde groepen wel een grotere kans, zoals mensen met beperkte financiële middelen, nieuwkomers en alleenstaanden. Niet iedereen heeft toegang tot internet of heeft een laptop. Het uitleenproject van stad Antwerpen en verschillende andere organisaties, waarbij men goed functionerende tweedehandslaptops uitdeelde aan wie het nodig heeft, zijn projecten waarop men vol moet inzetten”, zegt De Pauw.

De steden en zijn inwoners staan dus duidelijk voor een uitdaging. De stad kan niet anders dan verder te digitaliseren om de populatie te blijven voorzien van verschillende diensten en voor het behouden van een bepaalde levensstandaard, maar hier wordt het tricky. Door volledig de digitale weg in te slaan, daalt ook de levensstandaard van verschillende minderheidsgroepen in de samenleving. “Als we niet anticiperen op deze maatschappelijke uitdagingen zal de gap tussen arm en rijk helaas enkel groter worden”, besluit Yin Oei. Steden dienen het evenwicht te vinden tussen een digitale toekomst en het welzijn van de inwoners. Pas wanneer men dit punt bereikt, kunnen we spreken van een moderne stad.

Vorig artikel
Volgend artikel