Ronny Mosuse: In een familie, samen met hun broers en zussen, vinden kinderen rust

Te weinig pleeggezinnen

Er zijn te weinig pleeggezinnen om broers en zussen samen op te vangen. Daarom vraagt Pleegzorg Vlaanderen aan kandidaat-pleegouders die broertjes en zusjes samen willen opvangen, zich te melden. Die oproep brengt me terug naar mijn jeugd. Mijn broers, zus en ik kwamen onder het hoederecht van de jeugdrechtbank door een moeilijke familiesituatie. Een juiste beslissing, maar toen bleek dat mijn zusje en ik zouden worden gescheiden van mijn oudere broers. Zij kwamen in een instelling terecht, wij in een pleeggezin.

Sowieso is een uithuisplaatsing al heel ingrijpend, maar gescheiden worden van mijn broers maakte het nog pijnlijker. Het was de zoveelste zekerheid die sneuvelde. Mijn vertrouwen in volwassenen slonk met de dag en ik voelde me meer en meer afgesloten van de wereld. Volgens mijn pleegmoeder vroeg ik elke dag om bij mijn broers te gaan spelen. Uiteraard vond mijn moeder dit allemaal heel erg, temeer zij bij Jeugdzorg erop had aangedrongen om ons allemaal samen te houden.

Hoop

De brute scheiding die wij als kind hebben meegemaakt, mag nooit meer gebeuren. Gelukkig is er nu, 40 jaar later, hoop. Sinds dit jaar is het recht om samen met broers en zussen op te groeien in de wet verankerd. Ook de oproep van Pleegzorg biedt hoop. Ik ben me er bewust van dat het moeilijk is om pleeggezinnen te vinden die meerdere kinderen samen kunnen opvangen, maar voor gemakkelijkheidsoplossingen gaan, is veelal schadelijk voor de kinderen. In een familie, samen met broers en zussen, vinden kinderen doorgaans de stabiliteit en rust waar ze tijdens die moeilijke periode van uithuisplaatsing zo naar snakken. Dat heeft een levenslange impact.

Regelmaat en gewoontes

Mijn diepe overtuiging (uit ervaring) is dat het voor een kind beter opgroeien is in een familie dan in een instelling. In het pleeggezin kwam ik tot rust door de regelmaat en de gewoontes. Ik voelde dat mijn pleegouders me zagen en ik wist dat ze me graag zagen. Ik ben mijn pleegouders en mijn begrijpende familie dan ook heel dankbaar voor hun liefde en zorg.

De toegewijde warmte en zorg van een familie zijn cruciaal voor de gezonde ontwikkeling van kinderen. Dat is ook precies waarom ik in 2005 ambassadeur werd van SOS Kinderdorpen. Zij zetten zich blijvend in om kinderen die niet thuis kunnen blijven op te vangen in kleinschalige en familiale zorg. Daar geloof ik in en gelukkig geraken ook meer en meer instanties daarvan overtuigd.

Door Ronny Mosuse, muzikant, schrijver en
ambassadeur van SOS Kinderdorpen België
Foto: ©Pleegzorg Vlaanderen