Mijn kind, ziek kind
Een kind in goede gezondheid? Als ouder wil je ongetwijfeld niets liever. Vandaar dat bij ziekte of bepaalde ongewone signalen ouders wel eens in paniek durven raken, en bijgevolg (te) snel bij de dokter te rade gaan. Maar wanneer klop je dan wél idealiter bij de arts aan?
Niemand wil die ouder zijn die de kostbare tijd van de dokter vermorst door aan te komen met een ziek kind dat uiteindelijk niet ziek blijkt te zijn, of toch niet ziek genoeg om een visite te rechtvaardigen. Anderzijds: jonge ouders zijn vaak heel onzeker, dus kunnen we hen die paniekactie wel kwalijk nemen?
Volg je gevoel
Huisarts Anke Van Den Bergh stelt alvast gerust: uiteindelijk is de gezondheid van het kind de verantwoordelijkheid van de ouder, dus moet er met het gevoel of instinct rekening worden gehouden: “Je moet elke klacht serieus nemen. Het is niet omdat iets in de ogen van de arts banaal of pietluttig lijkt, dat het voor de ouders geen bron van ongerustheid kan zijn.” Even goed zullen ouders tijdens een wachtdienst of op spoed zelden te horen krijgen dat ze ‘voor zoiets’ niet hadden moeten komen. Zolang kinderen hun klachten niet goed kunnen omschrijven of uiten, moét er op het gevoel van de ouders worden afgegaan.
Niet pluis
“En als dat gevoel hen aangeeft dat er iets niet in orde is, is het belangrijk om als hulpverlener hiernaar te luisteren en dat te controleren en het kind te behandelen.” Voor artsen is het ouderinstinct daarom nog altijd de doorslaggevende factor. “Het ‘niet-pluis’- gevoel, zoals wij dat noemen, is de beste indicator”, gaat de dokter verder. “Als je als ouder je kind beoordeelt als ‘anders dan anders’, dan laat je het best even nakijken. Stel dat je een doorgaans heel levendig kind hebt, en opeens gaat hij/zij langdurig in de zetel liggen? Of een kind dat normaal gezien wel een goede eter is, maar plots alle voeding weigert? Dat zijn duidelijke signalen.” Kortom, volg vooral je gevoel, want als ouder ken jij je kindje uiteindelijk het best.
“Het ‘niet-pluis’-gevoel is de beste indicator.”
Huisarts Anke Van Den Bergh
Al is het banaal…
Jonas Dewulf is pediater ofte kinderarts en stelt jonge ouders eveneens gerust: je moet niet bang zijn voor een boze arts als je bezoek een maat voor niets blijkt. “Volg je buikgevoel, en laat je niet opjutten door je omgeving”, licht hij toe. “Het heeft geen zin om nodeloos ongerust te blijven rondlopen. Laat je kind nakijken als je je niet comfortabel voelt bij de situatie. Al is het voor een banaliteit, de geruststelling kan belangrijk zijn voor jouw gemoed, én het kan je ook helpen om je kind beter te leren inschatten in de toekomst.”
Acuut of niet?
Wat wel niet altijd geapprecieerd wordt, is dat ouders soms eisen om dringend geholpen te worden voor een langer aanslepend probleem dat helemaal niet acuut is. “Stel dat ze om 2u30 ’s nachts op spoed staan voor een kind dat al twee weken last heeft van een vage buikpijn: dat is dus een probleem waar ze al twee weken eerder mee konden komen, op consultatie overdag”, aldus Dewulf. “Maar los daarvan kun je het ouders nooit kwalijk nemen dat ze ongerust zijn. Het is uiteindelijk een teken dat ze zo goed mogelijk voor hun kind willen zorgen. Ouders geruststellen kan ook een belangrijk therapeutisch effect hebben. Bovendien is er soms meer aan de hand dan wat er op het eerste gezicht lijkt.”
Ondergrens?
Besluit? De dokter zal je nooit toesnauwen als je als ouder misschien te snel hebt gepanikeerd. Maar toch: bestaat er niet zoiets als een ondergrens, bijvoorbeeld voor koorts? “Eigenlijk niet”, zegt Van Den Bergh. “Het gaat weeral over het gevoel dat ouders erbij hebben. Zo kan een kind door tanddoorbraak en een drukke dag op school ’s avonds een temperatuur hebben van 39 graden. Dan hoef je niet direct actie te ondernemen. Maar als je kind bleek, brakerig en zwak is en nog eens 39 graden temperatuur heeft, dan is het wél de bedoeling dat je naar de dokter gaat. Een goede indicator hierbij is of de temperatuur zakt onder koortswerende middelen. De temperatuur van je kindje zou dan met ongeveer een graad moeten afnemen. Indien dit niet het geval is of als de temperatuur verhoogt, dan is een dokter raadplegen verstandig.”