Hoe interpreteren we de Nutri-score op verpakkingen?
Je wandelt door de mooi geordende winkelrekken, maar voor je het beseft word je overstelpt met onbekende termen en getallen van de Nutri-score. Gelukkig schieten Celine Vereeck, erkend diëtiste in Algemeen Ziekenhuis Klina en oprichtster van ‘Lust’ en Jolien Jonckheere, projectmedewerker gezonde voeding van het Vlaams Instituut Gezond Leven, ons te hulp.
Elke verpakking is steeds voorzien van een hele reeks cijfers die aangeven wat we allemaal kunnen terugvinden in het product. Zijn ze essentieel in het vinden van gezonde voeding? Voor de doorsnee consument is deze informatie niet altijd even duidelijk. “Het is vooral belangrijk dat mensen weten wat ze eten”, zegt Celine Vereeck. De voedingsindustrie tracht aan de hand van moeilijke termen bepaalde zaken uit de schijnwerpers te houden. Bijvoorbeeld het hanteren van pseudonamen voor suiker, zoals “fructose”.
De meeste mensen fixeren zich op de voedingswaardetabel en besteden onterecht geen aandacht aan de ingrediëntenlijst”, haalt Vereeck aan. De ingrediëntenlijst geeft aan waar alle stoffen vandaan komen, welke zijn toegevoegd en welke al van nature aanwezig zijn. “De consument mag ‘the bigger picture’ niet uit het oog verliezen”, merkt Jolien Jonckheere op. “Via de voedingsdriehoek krijgen consumenten de perfecte blauwdruk voorgeschoteld waarop ze zich kunnen baseren tijdens hun inkopen. Vervolgens moeten we vooral ons gezond verstand gebruiken. Een koek met een betere score dan een brood wil niet zeggen dat de koek gezonder is. Vergelijk een koek met een koek”, zegt Jonckheere.
Letters en cijfers
Het zou onoverzichtelijk zijn dat elk afzonderlijk product een andere puntentelling zou hanteren, daarom werd de Nutri-Score in het leven geroepen. De Nutri-Score is een hulpmiddel voor de consument om de informatie op de achterzijde samen te vatten op basis van één letter. Toch moet de consument zich hier niet volledig op baseren en weten dat het enkel een hulpmiddel is om gelijkaardige producten met elkaar te vergelijken. Celine Vereeck legt uit. “Diepvriesfrieten krijgen het A-label. Opvallend is dat dit product het A-label krijgt omwille van haar aard als aardappelproduct. Hierbij wordt geen rekening gehouden met het bakproces, wat het product ongezond maakt.”
Iets onder de Nutri-Score vind je meestal de vervaldatum. “De term ‘te gebruiken tot’ slaat op producten die snel bederven zoals vis en vlees. Deze datum moet altijd gerespecteerd worden. Er is een groot verschil met het opschrift ‘ten minste houdbaar tot’. Tot die datum kan de producent een optimale kwaliteit garanderen. Daarna is het product niet per se onveilig om nog te consumeren, al kan er sprake zijn van verminderde kwaliteit”, zegt Jonckheere. Het is dus als consument belangrijk om jezelf niet blind te staren op de datum, maar vertrouw ook op je zintuigen.
Een koek met een betere score dan een brood wil niet zeggen dat de koek gezonder is. Vergelijk een koek met een koek.
Het nut van additieven
In veel gevallen worden additieven toegevoegd om ervoor te zorgen dat de voeding lekkerder oogt en smaakt. Ze hebben meestal een negatieve bijklank. “Het gebruik van additieven reguleert men sterk, de consument moet zich enkel bewust zijn van ultrabewerkte voeding die geen meerwaarde bieden voor het lichaam”, benadrukt Jonckheere. “De eigenlijke functie van additieven is het langer kunnen bewaren van producten om voedselverspilling tegen te gaan”, zegt Vereeck. In gecontroleerde hoeveelheden hebben additieven dus geen negatieve impact op het lichaam.
De veelheid aan informatie kan intimiderend en verwarrend overkomen. De Nutri-Score en de ingrediëntenlijst zijn een goed hulpmiddel in onze zoektocht naar gezonde voeding, maar ze mogen het gezond verstand niet overnemen. Vooral je levensstijl en je relatie met voeding is erg belangrijk. Eet bijvoorbeeld niet snel-snel achter je computerscherm maar neem de tijd om op een ontspannen manier te lunchen.
“In relatie met je gezonde levensstijl maar zeker ook in connectie met de planeet is seizoensgebonden eten de weg die je moet inslaan. Niet enkel het overmatige transport maar vooral het geforceerd telen van gewassen buiten het seizoen zijn nadelig voor het milieu.”