tuin
Lifestyle

Zen in je eigen stukje groen

20.06.2019
door Jeroen Verbeeck
De zomerdagen zijn hoogdagen voor tuinliefhebbers. Onder de warme zon wroeten in de groentetuin of languit genieten op het terras. Iedereen heeft zijn eigen manier om tot rust te komen. Wij polsten bij drie personen hoe hun eigen stukje groen hun helemaal zen maakt.

Elvis Peeters
Schrijver

Hoe zou je jouw tuin omschrijven?

“Mijn tuin is een mengeling van een half verwilderde tuin met een grote moestuin van ongeveer 30 bij 10 meter groot. Je moet overigens weten dat mijn vrouw Nicole en ik nooit een aardappel gekocht hebben. We hebben ze steeds zelf geteeld en je kunt er de beste frieten mee maken. Zo vind je ze vandaag niet meer in de frituur. De aardappelteelt is overigens van generatie op generatie doorgegeven door mijn grootouders en ouders. Daarnaast staat er ook een serre in mijn tuin waar ik onder meer tomaten, paprika en meloenen teel. In het verwilderde gedeelte van de tuin laat ik dan weer bewust de natuur zijn gang gaan. Op die manier is het een paradijs voor vogels en andere dieren.”

Hoe kom je tot rust in je tuin?

“Werken in de tuin is voor mij een ideaal tegengewicht voor mijn intellectuele arbeid als schrijver. Je kunt je gedachten weliswaar niet helemaal laten afdwalen. Een rijtje groenten moet je nog altijd recht zaaien en bij het planten van bijvoorbeeld uien moet je rekening houden met de ruimte tussen de planten zodat je ze nog kunt wieden. Maar ik kan ook tot rust komen door gewoon in mijn tuin te zitten. Dan kijk ik hoe de vogels bij valavond van boom naar boom springen. In de herfst kan ik dan weer erg genieten van de vallende bladeren en hun kleurenpalet. Onze tuin is bovendien een verlengstuk van het huis. Wanneer we buiten kunnen leven, doen we dat.”

Wat zijn je favoriete tuinactiviteiten?

“De afgelopen weken ben ik iedere dag drie uur in de weer geweest in mijn moestuin, hoewel een uurtje per dag doorgaans wel volstaat. Het gras maai ik met een zeis. Dat vergt wat techniek en kracht, maar het is zo’n fijn geluid. Je hoort het staal als het ware zingen. Zo’n scène zou regelrecht uit een boek van Cyriel Buysse kunnen komen. Je tuin verbind je met andere woorden ook met de geschiedenis. Mijn stukje groen heeft ontegensprekelijk ook invloed op mijn schrijven, dat sluipt er gewoon in. In mijn laatste roman ‘De Ommelanden’ is watergebrek een belangrijk item en niet toevallig schreef ik het boek in de hete zomer van vorig jaar. Mijn grondwaterput was toen de allerlaatste redding voor mijn groentetuin.”

Pascale Naessens
Auteur en keramiste

Hoe zou je jouw tuin omschrijven?

“Mijn tuin is zowat een halve wildernis. Uiteraard houden we de tuin wel in toom. Zo staat het gras geen meters hoog en gaat de grasmaaier geregeld over ons gazon. Je kunt er met andere woorden wel rondwandelen. Voor mij is een mooie tuin overigens eentje waar je niet kunt zien dat de mens er heeft ingegrepen. Engelse tuinen vind ik bijvoorbeeld veel te artificieel. Daarnaast heb ik zelf ook een kruidentuin omdat die ontzettend praktisch is voor het koken. Een groentetuin heb ik niet, maar dat is ook niet nodig… Mijn buren zijn de beste groentetelers die ik ken. Zij komen regelmatig de beste groenten brengen.”

Hoe kom je tot rust in je tuin?

“Mijn tuin is een stukje groen waar ik steeds kan ontspannen. Mensen voelen zich ook veel beter in hun vel wanneer ze in contact staan met de natuur. Dat is natuurlijk ook logisch want we zijn zelf 100 procent natuur. Dat vergeten we wel eens. In de natuur ben je meer ontspannen en sta je dichter bij jezelf. Dat is ook wetenschappelijk bewezen. Daarom organiseerde ik onlangs nog een evenement op het kasteeldomein Wolvenbos dat volledig buiten plaatsvindt. Dat is qua organisatie niet evident, want je moet alles vanaf nul opbouwen. Toch was het een bewuste keuze, omdat ik geloof in de kracht van de natuur. Het evenement moest buiten plaatsvinden of niet plaatsvinden.

Wat zijn je favoriete tuinactiviteiten?

“Net omdat mijn tuin een halve wildernis is, heb ik er niet veel onderhoud aan. Maar ik lees, schrijf en kook ontzettend graag buiten. De natuur heeft ongetwijfeld een positieve invloed op mijn schrijfsels. Barbecue? Nee, dat vind ik te veel geknoei en bovendien is het niet evident om op die manier een gezond gerecht op tafel te toveren. Mijn keuken grenst aan de tuin, dus ik probeer zoveel mogelijk voorbereidingen buiten te doen. Denk maar aan garnalen pellen met een glaasje roséwijn naast jou. Zalig!”

Roel Deseyn
Voorzitter Tuinhier

Hoe zou je jouw tuin omschrijven?

“In mijn tuin geldt het recht op spelen. Mijn vier kinderen moeten er vrij hun gang kunnen gaan. Net als onze hond die er vrij moet kunnen rondlopen. Dat vraagt uiteraard om de nodige poortjes, zodat die niet kan ontsnappen. Daarnaast hanteer ik in de tuin het principe van leven en laten leven. Je zal me niet betrappen op allerhande sproeistoffen of chemicaliën. De moestuinambities zijn ook beperkt tot wat kruiden. Al vind ik het belangrijk dat mijn kinderen de voldoening van het tuinieren ontdekken. Dat doe je door zelf veel buiten te zijn. Dan volgen de kinderen ook.”

Hoe kom je tot rust in je tuin?

“Ik kan er enorm van genieten als ik mijn kinderen bezig zie in de tuin. Dat is in mijn ogen een waardevolle ontmoetingsplaats waar ze samen met hun vriendjes kampen bouwen of hun kunstjes tonen. Denk maar aan boomklimmen of het graven van kuilen. Ze hebben hier zelfs eens loopgraven willen reconstrueren. Dat zal te maken hebben met de nabijheid van de Westhoek. Ik vind het kortom erg belangrijk dat ze op die manier voeling krijgen met de natuur. Het is wetenschappelijk bewezen dat het stressreducerend en mentaal ontspannend werkt. Ze hoeven niet altijd achter hun schermpjes te zitten. Met onze organisatie Tuinhier motiveren we dan ook jonge gezinnen om actief in de tuin bezig te zijn.”

Wat zijn je favoriete tuinactiviteiten?

“Het gras afrijden is voor mij een soort van afreageren. Daar haal ik voldoening uit. Verder kan ik in de tuin genieten van een goed boek, al wou ik dat ik er meer tijd voor had. Het is alleszins een zomerambitie om wat meer te lezen. Het is tot slot geen tuinactiviteit, maar met Tuinhier proberen we mensen te verenigen rond de hobby van het tuinieren. Vandaag bereiken we 24.000 families, die op een laagdrempelige manier de meerwaarde van het tuinieren ontdekken.”

Vorig artikel
Volgend artikel