Backpacken als levensstijl

Oktober 2017: toen is het voor ons allemaal begonnen. We waren net getrouwd en slaagden erin om vier maanden onbetaald verlof te krijgen. In plaats van de klassieke twee weken in een honeymoon resort door te brengen, kozen we ervoor om vier maanden lang te backpacken door Azië.

Ons budget was krap en ons verlanglijstje met plaatsen die we wilden zien was lang. Maar dat maakte het alleen maar spannender. Een one way ticket naar Kathmandu, Nepal, vatte het avontuur aan. We hadden nooit verwacht dat die vier maanden uiteindelijk twee jaar zouden worden. En dat backpacken onze (droom)job werd. 

Flexibel reisschema

Plaats in onze rugzak was erg beperkt, en bovenop kleren voor zowel warm als koud weer, moest er ook heel wat materiaal mee. Wandeluitrusting, slaapzak, kookmateriaal… Het bagpacken was dus geen gemakkelijke klus. We stippelden een grof reisschema uit met de plaatsen en steden die we wilden zien. Maar behalve een hotel voor de eerste twee nachten, was er niets geboekt. Het plan was om alles ter plekke te regelen. We wilden niets op voorhand vastleggen, om de flexibiliteit te behouden en zo elke dag opnieuw te kunnen beslissen waar we uiteindelijk zouden verblijven.

Een budget voor iedere ervaring

Onze reis bracht ons van Centraal naar Zuidoost-Azië, waar we nooit langer dan vier dagen op dezelfde plek verbleven. Elke dag was een nieuw avontuur, dat we documenteerden op onze Instagrampagina en onze blog. Als je op budget reist, ben je genoodzaakt om een aantal keuzes te maken. Kies je voor een hostel, een goedkoop hotel of een resort? Maak je je eigen eten klaar of ga je uiteten? Neem je de bus of het vliegtuig?

Maar dat maakte de reis uiteraard net zo avontuurlijk. Want als je in een hostel slaapt, ben je overdag veel meer geneigd om eropuit te trekken. Als je in een gemeenschappelijke keuken kookt, ontmoet je veel sneller andere reizigers en deel je verhalen. En als je de bus neemt, geraak je zeker en vast met een paar locals aan de praat. Zij nodigen jou achteraf misschien uit bij hen thuis, of ze brengen je op de hoogte van de verborgen parels van de streek. 

“Wat begon als een manier van reizen om vooral de kosten zo laag mogelijk te houden, is nu echt wel uitgegroeid tot een ‘way of life’ én onze droomjob.”

Travelblogs als hulplijn

We vonden veel informatie op travelblogs van andere reizigers, waar je vaak tips vindt die in geen enkele klassieke reisgidsen staan. Een verborgen waterval, een leuke lokale bar of een comfortabele kamer in een family pension. Wat we ook snel beseften is dat in Azië alles mogelijk is. En dat je alles last-minute kunt boeken aan aantrekkelijke prijzen. Soms bevonden we ons tussen een groep toeristen die vier keer zoveel hadden betaald voor dezelfde activiteit. Gewoon omdat ze alles, op voorhand en via een reisagentschap, in eigen land hadden geboekt.

Niet altijd rozengeur en maneschijn

Omdat we alles online documenteerden, merkten we vrij snel dat er veel interesse was in wat we deden. Dat motiveerde ons om meer te durven en nog verder te gaan. Van bruisende steden zoals Bangkok of Hanoi, naar adembenemende landschappen in het Himalayagebied, tot de paradijselijke eilanden van de Filipijnen. Het was niet altijd rozengeur en maneschijn. We moesten een paar keer bij -15°C in een tent slapen, hebben meerdere keren een voedselvergiftiging opgelopen, en zaten meer dan eens langer dan 15 uur vast in een bus. Maar eenmaal je van dat avontuur hebt geproefd, is het moeilijk om terug te keren naar de meer klassieke vorm van reizen. 

Toen we aan het einde van de eerste vier maanden een paar duizend volgers hadden en enorm veel positieve feedback kregen, besloten we om van reizen en bloggen onze job te maken. We namen afscheid van onze kantoorjob, en vertrokken – met de zak op de rug – naar onze volgende bestemming. Vandaag kunnen we dankzij sponsoring en de verkoop van digitale producten hiervan leven, al willen we zo weinig mogelijk aan onze reisstijl veranderen. Wat begon als een manier van reizen om vooral de kosten zo laag mogelijk te houden, is nu echt wel uitgegroeid tot een ‘way of life’ én onze droomjob.