Een warm winterwonderland waar je kunt zijn wie je bent

Laten we van deze winter de warmste winter ooit maken. Zoek het kind in jezelf en probeer te voelen hoe je toen vol warmte naar de wereld keek. Het was bijna een sprookjeswereld. Hoe magischer, hoe beter. Al hou je niet zoveel van die kou en nattigheid tussen november en februari. We maken er toch een warm sprookje van.

Warmte

We schrijven geen sprookje over prinsen en prinsessen, lang haar, zeven dwergen of een appel. Ik heb het over een sprookje waar je de warmte écht voelt. Een sprookje waar je hopelijk op een bepaald moment ontwaakt uit bed, uit je raam kijkt, en ziet dat de straten gehuld zijn in een mooi wit laken. Die allereerste sneeuw die onaangeroerd ligt op alles wat stilstaat. En jij, die de eer hebt om de eerste stap te zetten. Dat eerste, zachte, krakende geluid waardoor je je pas iets kleiner en trager maakt om jouw wandeling naar de auto iets langer te laten duren. Gewoon, om dat unieke geluid opnieuw en opnieuw te horen. Je vergeet hoe koud het voelt aan je neus en je let op de wolkjes die jouw adem vormt. In die periode voel je de warmte extra hard.

We maken er deze winter een warm sprookje van. Zonder Repelsteeltje, een boze heks of een spiegeltje aan de wand. We maken er een warm sprookje van door jezelf in te wikkelen in truien, dikke jassen, mutsen met of zonder pompon, pluizige sjaals en handschoenen – die je waarschijnlijk op een bepaald punt verliest. We absorberen de warmte. Thuis. Onder een dekentje, verwarmen onze handen en vingertoppen met warme chocolademelk. Maar dat is niet genoeg…
Om er deze winter een sprookje van te maken hebben we veel meer nodig dan dat. Geen kasteel, de eeuwige slaap of een gekke kikker. We hebben elkaar nodig.

Geef elkaar warmte, nu het weer mag. Kijk elkaar nog eens in de ogen. Kort of lang. Geef een vuistje, een hand, een knuffel en een kus. Verwarm elkaars hart. Door eens te glimlachen naar de onbekende persoon op het perron die het waarschijnlijk even koud heeft als jou. Door de magische kracht van een compliment te gebruiken en op die manier een lach te toveren op iemands gezicht.

Het begint bij jezelf

Maar het begint vooral allemaal bij jezelf. Want om er deze winter écht een sprookje van te maken, heb je jouw eigen warmte nodig. Dat is waar het elk jaar opnieuw om zou moeten draaien. Het is pas als je jouw eigen warmte voelt dat je warmte kan delen. En dat is niet altijd even simpel. Het is veel makkelijker om kritisch te zijn tegenover jezelf. Om in de spiegel te kijken en te zien wat er allemaal mis is. Het is veel gemakkelijker om jezelf te vergelijken met honderden anderen mensen en een beeld te vormen op basis van wat je denkt dat andere mensen denken over jou. Daarom vind ik het tijdens De Warmste Week dit jaar extra belangrijk dat jij kan zijn wie je bent. Op welke manier dan ook. Want jij bent jij. En daar heeft niemand iets over te zeggen.

Jouw eigen warme vlam moet je goed bewaken. Zorg dat je jouw eigen vlam beter voelt dan die van iemand anders. Gooi er af en toe wat hulp bij in de vorm van liefde van andere mensen, zodat het kan blijven flakkeren. Want als je wil kunnen zijn wie je bent, moet je jouw vlam altijd aanwezig laten zijn. Dat mag en dat moet. En af en toe kan jouw vlam soms misschien wat minder warm aanvoelen. Maar doven doet hij nooit.

Door Kawtar Ehlalouch, MNM-presentatrice, ambassadeur De Warmste Week