Meer ziel in je interieur

De kinderen staan op eigen benen, het huis krijgt lege kamers. Kleiner wonen is stilaan geen gek plan meer. Op zijn minst verdient dat afgedragen interieur een fikse make-over. Welke keuzes maak je, nu je als senior wat bezadigder in het leven staat?

De vraag maakt Hilde Bouchez, kunstwetenschapster en docente vormgeving aan het KASK, in eerste instantie danig kribbig. Zelf is ze nog maar even de vijftig gepasseerd en ze voelt zich hoegenaamd geen senior, klinkt het. “Ik zou zelfs niet weten wat het woord betekent of hoe een woning er voor die leeftijdsgroep specifiek anders zou moeten uitzien. En ik hoop van harte dat je geen ‘10 interieurtips voor senioren’ zal moeten schrijven.”

Stijl of onthechting?

Dat we het zo niet bedoeld hadden (echt!), haasten we ons. Maar hebben leeftijd en stijl dan helemaal niets met elkaar te maken? “Het ligt misschien wat gevoelig”, zalft Bouchez. “Ik zie zelf heel weinig verschil tussen de 50 en de 40, maar de buitenwereld denkt daar blijkbaar anders over. Natuurlijk, het is perfect logisch dat je interieur verandert als je ouder wordt. Toen mijn kinderen uitvlogen, heb ik het zelf ook meegemaakt: je probeert de ruimtes in je huis anders in te vullen en toch het ‘nest’ te behouden. Dat is geen gemakkelijke oefening. Het heeft volgens mij veel te maken met loslaten, met onthechting, maar weinig met stijl.”

De oefening? De ruimtes in je huis anders invullen en toch het ‘nest’ behouden.
— Hilde Bouchez, KASK

Overdracht van objecten

Sommige mensen worden als senior geboren en hebben een bloedeloos interieur vanaf dag één, meent Bouchez. Anderen weten wél hoe ze moeten kiezen voor dingen die hun interieur tot leven wekken. Zelf heeft de designexpert veel handgemaakte spullen in huis, die ze van haar reizen meebracht. “Juist omdat er een ziel aan kleeft. Laat het me proberen uit te leggen: een olifant in de zoo ziet er exact hetzelfde uit als in het wild. Maar de energie die dat beest uitstraalt, is op beide plekken helemaal anders. Dat heeft te maken met context, maar ook met wat ik ‘overdracht’ noem. Ook objecten dragen dat mysterie in zich, daar geloof ik vurig in. Als iets met liefde en zorgzaamheid gemaakt is, dan zijn wij mensen in staat dat te voelen. En naarmate we ouder worden, begrijpen we het ook beter: dat een object, net zoals een gedicht of een lied, een bepaalde poëzie in zich heeft.”

Dingen voelen 

Maar als ze dan toch een tip moet meegeven? “Laat je niet inpakken door dat perfecte interieur in de blaadjes. Zoek dingen uit waarvan je voelt – niet ziet, maar vóélt – dat ze je gelukkig gaan maken. Dat je er een band mee kunt opbouwen en dat je ze over enkele jaren niet naar het containerpark zal doen. En bovendien: dat jouw kinderen, als je er niet meer zal zijn, ze ook nog zullen willen houden.”      

“Laat je niet inpakken door dat perfecte interieur in de blaadjes. Zoek dingen uit waarvan je voelt – niet ziet, maar vóélt – dat ze je gelukkig gaan maken.”

Hilde Bouchez

Doen wat je gelukkig maakt

Precies omdat ze voelden dat het hen geluk zou brengen, startten Greg Maes en Marleen Raeymaekers vijf jaar geleden – op dat moment al even de vijftig voorbij – met een eigen galerie, Art gallery Mara in Turnhout. “Wij hebben allebei hogere kunstacademie gevolgd in de jaren 80-90, maar hebben onze job uiteindelijk niet gevonden in die wereld. Het is wel blijven kriebelen. En nu leek ons de tijd rijp – en hadden we er ook de middelen voor – om iets te doen met onze passie. We wilden niet in de zetel zitten wachten op ons pensioen, maar nog even doen wat we graag doen. En dat is dit.”

Start van een tweede leven

“We hebben werken in huis van een 25-tal moderne kunstenaars”, klinkt het fier, “sculpturen en schilderijen, maar ook grafiek en decoratieve objecten.” Hun publiek? Zowel jong als oud. Jongere mensen kiezen vaker iets in een wat lagere prijsklasse, maar de rode draad is: mensen willen een interieur waar ze blij van worden. “Als senioren hun interieur opnieuw inrichten of de verhuis maken naar een appartement, dan lijken ze dat doorgaans ook te zien als de start van hun tweede leven. Ze hoeven hun oude spullen niet meer, maar gaan voor een wauw-gevoel in een compleet nieuw interieur. Daar hoort dan ook een kunstzinnig topstuk bij, ergens vanuit het idee: de kinderen zijn de deur uit, ik kan het me nu permitteren, nu kan en mag er ook echt iets moois in huis komen. Zelf vinden wij het in elk geval fantastisch als we ervaren dat een werk ergens ‘thuiskomt’. Dat kan óns dan weer heel erg blij maken.”