Lynn Wesenbeeck
50+

Lynn Wesenbeeck: Bestemming onbekend

18.04.2019
door Fokus Online

‘Schep moed. Niemand is onsterfelijk’, las ik. De woorden leken ook mijn hond Flor niet te ontgaan, want net als ik bleef hij plots staan. Ik las de zin opnieuw.

‘Schep moed…’

Toen zag ik zijn foto. Ik herkende hem onmiddellijk. Jaren geleden had ik voor Telefacts een portret van hem gemaakt als een van de bekendste assisenpleiters in Vlaanderen. In de reportage riep hij naar de assisenjury: ‘Deze man is een schlemiel!’ Die schlemiel was een vader die zijn twee kinderen had gedood. En Piet Van Eeckhaut was zijn advocaat. Piet is gestorven in 2014. Ontelbare keren was ik al voorbij die plek gewandeld en nu las ik de woorden op zijn grafsteen voor het eerst. Alsof ze voor mij bedoeld waren. Neen, toeval bestaat niet.

Dat kleine voorval had voor mij een grote betekenis. Het trok mijn zelfbewustzijn weer op gang. Toen ik enkele jaren geleden mijn professionele leven onverwacht moest heroriënteren, was het lastig om een nieuw spoor te vinden. We voelen van nature weerstand tegen verandering. En soms blijven we dan hangen in een cocon. Dat is menselijk, maar het is pas wanneer we de moed vinden om onszelf weer uit die cocon te halen, dat er verandering komt. Vanuit dat inzicht is ‘Vijftig tinten wijs’ geschreven, een boek over de interessante tussenfase van het leven waarin er vanalles gebeurt. Of zoals psychiater Dirk De Wachter het zo mooi verwoordt in het boek: ‘Met vijftig tel je de eretekens in de kast en de littekens op je ziel’.

Zelf hou ik van water als metafoor voor het bestaan. Met eb en vloed en onderwaartse stromingen die je onverwacht in woelig water kunnen brengen. Voor mij is het leven een proces waarin ik heb leren aanvaarden dat er op sommige vragen geen antwoord bestaat. En dat je daar een comfortabel gevoel bij krijgt. Want zolang je gezond bent, zijn andere keuzes en een nieuwe start altijd mogelijk.

Vandaag ben ik 56. Door het volwassen worden van mijn dochters, voel ik hoe de generaties opschuiven. Jongeren worden sneller volwassen en volwassenen blijven langer jong. Mijn ervaring en vrouwelijkheid beïnvloeden mijn kinderen, maar omgekeerd ook. Ze brengen de vernieuwing, die mij ook meer zelfvertrouwen geeft. Daar haal ik energie uit.

Ik hoor vijftigers vaak zeggen dat ze vooral willen genieten; een terrasje doen, reizen. Daar is niets mis mee. Maar ik haal minstens evenveel voldoening uit zelfontplooiing. De zin om te blijven groeien. Daarom wil ik in mei de Europese kieslijst van Open-Vld duwen. Mijn maturiteit en ervaring komen daarbij uitstekend van pas. Of om nog eens een metafoor te gebruiken: in het leven komen er veel treinen voorbij. Soms moet je er één nemen met bestemming onbekend.

Vorig artikel
Volgend artikel