Magali Frankl: ‘De verbeelding en het vertrouwen in de toekomst moeten altijd groter zijn dan de angst’

“Onze missie is om de unusual actors samen te brengen. Wij geloven dat je dankzij collectieve intelligentie een ander perspectief krijgt en zo tot belangrijke inzichten voor de toekomst komt. Door bedrijven, maar ook non-profitorganisaties, experten uit de academische wereld en bepaalde publieke spelers te connecteren kunnen we de duurzame transitie versnellen.” 

Hoe pak je zoiets impactvol aan?

“Onze leden zijn er om van elkaar te leren. Belangrijk is om een veilige plek te creëren. Men heeft van nature de neiging om oplossingen binnen de eigen sector te zoeken, maar de huidige uitdagingen zijn zo complex dat je voorbij die grenzen moet denken. Dat betekent samenwerken met organisaties die we niet gewend zijn. Dan moet je zoeken naar een raakvlak. Iedereen heeft eigen doelstellingen, maar rond welk luik kun je wél samenwerken? Binnen The Shift bestaat bijvoorbeeld de Belgian Alliance for Climate Action, of BACA, een platform opgericht met WWF. Meer dan 100 bedrijven hebben zich geëngageerd om op de wetenschap gebaseerde klimaatdoelstellingen te stellen en deze te behalen. De helft van die bedrijven heeft ondertussen gevalideerde science-based targets.” 

Hoe vul je die veilige omgeving precies in?

“Neem bijvoorbeeld onze voeding. Bepaalde producten, zoals koffie, hebben een grote negatieve impact in de landen waar ze geproduceerd worden, zoals ontbossing of een gebrek aan een eerlijk loon voor de boeren. Rond dat laatste zijn er bijvoorbeeld veel spelers actief in België. Alle actoren binnen die waardeketen, van de boeren tot de coöperatieven, merken, supermarkten, financierders en ngo’s, hebben we samengebracht. Vervolgens werkten we rond de methodiek van de hackathon. Hier geeft iedereen duidelijk aan: wat is mijn perspectief, waar heb ik invloed op, en waar stopt het? Dat zetten we dan lijnrecht tegenover elkaar. Ik zeg altijd: er is niet één speler die de oplossing heeft, anders zou het al opgelost zijn. We hebben verschillende perspectieven nodig om op een innovatieve manier tot een betere oplossing voor de toekomst te komen.” 

Wanneer spreek je van een geslaagd partnership?

“Vandaag zijn veel partnerships van het filantropische type: ‘Ik doneer dat bedrag aan die vzw.’ Maar ze zouden eerder transformatief moeten zijn. Hoe komen we tot 1+1=3? Bij een goed partnership is er een voordeel voor alle organisaties, die samen een extra waarde creëren voor de samenleving en het milieu. Wat wij onze leden aanbieden is connectie enerzijds, maar ook hoe stappen te zetten naar commitment. Dat betekent dat je bepaalde doelstellingen stelt. En dan volgt natuurlijk de change: hoe doen we dat concreet?” 

Wat zijn de noodzakelijke fundamenten om voor echte verandering in de toekomst te zorgen?

“Begin met de vraag: ‘Waar heb ik de meeste negatieve impact, of waar kan ik een positieve impact zien?’ Het heeft geen nut om een inclusie- en diversiteitsprogramma uit te werken als jouw grootste negatieve impact zich bij ontbossing bevindt. Je moet verantwoordelijkheid nemen ten opzichte van het klimaat en de biodiversiteit, én de mensenrechten. De 17 SDG’s vormen daarbij onze kapstok. Dan volgen de vragen: ‘Hoe kan ik tot een volledige transformatie van mijn organisatie komen? En wat betekent waarde(creatie) nog voor mij?’ Veel vernieuwende modellen kunnen moeilijk opschalen, omdat de financiële waarde niet zo groot is, maar hun impact op de planeet of de samenleving is dat dan weer wel. Ten slotte is ook het bestuur belangrijk: ‘Wat is de missie van mijn organisatie, en hoe is het bestuur errond opgesteld?’” 

Hebben bedrijven doorgaans de neiging om verandering te complex te maken, waardoor ze vastlopen?

“Duurzaamheid is vandaag overal. Veel mensen weten inderdaad niet waar te beginnen en dan belanden ze in een ‘freeze-modus’. Er bestaan al veel oplossingen en de technologie is er, we moeten nu gewoon dóén. Kijk naar je impact en weet waar je prioriteiten liggen. Na het opstellen van je doelstellingen en een klimaatactieplan, kun je beginnen met meten en opvolgen. Na een paar jaar, als je aantoont dat je in de goede richting evolueert, treed je ermee naar buiten en word je potentieel een echte frontrunner binnen je sector. Dan ben je jezelf aan het transformeren en zullen er zaken veranderen.”

Jullie geven ook een stem aan de jongere generatie. Vanwaar de vaste rol van deze zogenaamde Young Challengers binnen jullie netwerk?   

“De lat ligt simpelweg niet hoog genoeg voor de jongere generatie. Zij blijven ons uitdagen. Bij onze bestuursvergaderingen nodigen we een Young Challenger uit, ook soms bij onze leden. Iemand extern en jong kijkt naar bestaande ideeën en daagt ze uit. Want, we are not bending the curve. Het gaat nog niet in de goede richting op. We moeten die ambitie blijven verhogen naar de toekomst toe.” 

Is het niet moeilijk om steeds positief te blijven, wanneer je denkt aan de vele uitdagingen die er nog zijn? 

“Zeker. Ik ervaar dat in mijn team en in het netwerk. Sommige mensen zien het niet meer. Maar uiteindelijk hebben we als mens de keuze om zelf betekenis te geven aan dat toekomstperspectief. Alle emoties die er bestaan rond wat er vandaag gebeurt, mogen er zijn. Het is belangrijk dat we ze een plaats geven. We moeten blijven kijken naar de wetenschap. Ook mogen we de collectieve verbeelding niet onderschatten, want als je het je eenmaal kunt inbeelden, kan het worden gerealiseerd. Dat is toch belangrijk om mee te geven aan die jongere generatie. Mijn hart breekt als ik jongeren hoor zeggen dat ze geen kinderen op de wereld willen zetten. Wij hebben de maatschappelijke verantwoordelijkheid om opnieuw de feiten als basis te leggen en een nieuw toekomstperspectief te bieden. De verbeelding en het vertrouwen in de toekomst moeten altijd groter zijn dan de angst.”