Amber Broos: ‘Dat ik mag doen wat ik het liefste doe, daar ben ik enorm dankbaar voor’

Een doodgewone week voor Amber Broos start met lessen op maandag en dinsdag aan de KU Leuven. Tussendoor maakt ze mixen klaar voor Studio Brussel, waar ze op vrijdag en zaterdag shinet met UNTZ, een radioshow met streamingprogramma online. Vervolgens vult ze haar tijd met studeren, werken aan haar muziek of producen. “Af en toe probeer ik dan nog een sociaal leven te hebben.” 

Ben je van nature zo georganiseerd, altijd met een planner op zak, of is het meer uit noodzaak? 

“Ik ben wel iemand die graag een overzicht heeft. Moest ik niets neerschrijven, dan zou ik zaken vergeten en is het onmogelijk om alles gedaan te krijgen. Maar met de planner komt het altijd goed. Er wordt soms wat gelachen met mijn fysieke agenda. Flo (Windey, onder meer van Studio Brussel, nvdr) vroeg me ooit wat mijn red flag was, en dat is absoluut het feit dat ik over miljoenen fluostiften beschik, onmisbaar voor een planner (lacht). Zo níét techno-dj. Maar ja, als dat niet in orde is, dan verlies ik dus alles uit het oog.” 

En dat is heel wat: je hebt een drukke festivalzomer achter de rug, waar je onder meer voor het eerst mocht spelen op Tomorrowland. En nu is het clubseizoen van start gegaan. Zit je dan in een andere flow? 

“Het is beide heel leuk, maar op hun eigen manier. Voor mij is dat ondertussen heel standaard, een vrij natuurlijke flow. Festivals hebben een warme, zomerse sfeer, en het clubseizoen is lekker sweaty, en je hebt een gevoel dat je kunt blijven gaan. Met wat ik doe, kan ik op veel plekken terecht, dat is wel tof.”

Je bent er ondertussen al ettelijke jaren mee bezig, ondanks je prille leeftijd van 20. Maar wanneer is het allemaal begonnen voor jou? 

“Ik ben eigenlijk opgegroeid als dj. Mijn papa is 25 jaar lang dj geweest en toen ik 12 was, richtte hij een kleinschalige dj-school op, Begin to dj, waardoor er heel veel materiaal bij ons thuis stond. Ik werd er meteen tot aangetrokken en ik ben gewoon beginnen proberen. Ik deed daarna mee aan dj-wedstrijden, en toen ik 13 was won ik de finale van de Robert Abigail Academy. Hierdoor kreeg ik een jaar lang begeleiding van Robert Abigail, die je waarschijnlijk kent van de ‘Mojito Song’. Dat was zo ongeveer de start van alles, en daarnaast ben ik ook beginnen producen.”

“Ik wist altijd al dat ik iets met muziek wou doen. In het vierde middelbaar werkte ik een dagje in de Ancienne Belgique in Brussel in het kader van de YOUCA Action Day. De verantwoordelijke voor de dj’s was daar, ik raapte al mijn moed bijeen, stapte op haar af en vroeg of ze nog iemand zochten om te draaien in de foyer (lacht). Zij gaf me die kans en ik kon er aan de slag als huis-dj. Uiteindelijk ben ik op een gelijkaardige manier bij Studio Brussel terechtgekomen. Ik stuurde een bericht via de StuBru-app naar presentatrice Eva De Roo, die op de radio een interview deed met Black Mamba rond ongelijkheid tussen mannen en vrouwen in de dj- en producerswereld. Ze belde me op, ik mocht een uitleg doen over vrouwelijke dj’s op de radio en nadien kreeg ik de opportuniteit om te solliciteren voor Filefuif-dj voor het programma van Eva. Het ene volgde het andere echt op, super toevallig.” 

Is het toeval, of: al van jongs af aan weten wat je wilt en wat jou gelukkig maakt, kansen zien en ze gewoon durven grijpen. 

“Ja, eigenlijk wel… Ik wist al heel snel dat dj’en iets is wat ik heel graag doe, dat ik er misschien wel een aanleg voor heb. Als je goed weet wat je wilt, dan is elke stap die je neemt er eentje die jou dichter bij je doel brengt. Dat was alleszins mijn mindset. Er waren een paar dingen die ik wou: werken bij Studio Brussel en draaien op Tomorrowland. Ik ben extreem blij met alle kansen die ik tot hiertoe al heb gekregen. Ik kan het soms nog altijd niet geloven. Dat ik mag doen wat ik het liefste doe… daar ben ik enorm dankbaar voor. Het is zeker heel hard werken, en een beetje geluk hebben.” 

Wat zijn de grootste lessen die je al hebt geleerd tot hiertoe?

“Leren genieten en in het moment zijn. Het was een crazy zomer en ik heb geprobeerd om alles op te slorpen, want het gaat zo snel voorbij. Dus ook proberen stilstaan bij de dingen, af en toe eens opkijken, het publiek zien en werkelijk beseffen waar ik sta, een mental picture maken. Ik ben in het algemeen wel een beetje een stresskip, in het begin was ik dat nog veel meer, maar ik heb dat leren loslaten. Ik ben vrij perfectionistisch, maar het is gezonder geworden. Bovendien krijg je doorheen de jaren ook wel meer vertrouwen in jezelf.” 

Op een podium staan zoals dat van Tomorrowland om voor een groot publiek te spelen zorgt voor een vrij uniek gevoel, lijkt me. 

“Ja, het valt met niets anders in mijn leven te vergelijken. Maar dat geldt voor iedereen met een passie, denk ik. Het is ook een vrij verslavend gevoel. Tijdens het clubseizoen sta ik ook dichter bij het publiek. Ik kan ze aanraken, en ik voel me echt connected met de mensen die voor mij staan. Daar haal ik enorm veel energie uit. Ik sta heel graag op een podium en kijk er iedere keer naar uit om te spelen, zodat ik in mijn flow kan zitten en de mensen kan meepakken in mijn verhaal. Natuurlijk is het wel een heel leerproces tot je op dat punt komt. In het begin loopt er heel wat mis, het is niet dat je van de ene dag op de andere alleen maar dingen kunt doen die je graag doet.” 

Wanneer is een set geslaagd voor jou?

“Wanneer iedereen een zotte avond heeft gehad. Of dat ik een bepaalde plaat heb gespeeld en dat mensen het gevoel krijgen van: what the f* is happening? (lacht) Maar vooral dat het publiek danst en plezier heeft. Want dat is de voornaamste job van een dj, dat mensen een goede tijd beleven. En dat ik er zelf van geniet is ook belangrijk. Voor iedere set probeer ik een beetje beter te zijn dan de vorige. Dat is het leuke aan dj’en, dat je kunt blijven bijleren, want er is altijd wel een nieuwe skill of truc om eens uit te proberen. Gewoon iedere keer opnieuw mijn best doen en naar mijn set kijken met een gezonde, kritische blik.” 

Over bijleren gesproken: je studeert momenteel nog Communicatiewetenschappen. Hoe vlot die combinatie met de dj-lifestyle? 

“Nu gaat dat goed, ja, dankzij de planner (lacht). Ik volg wel een halftijds traject, want anders zou de combinatie met draaien en mijn job bij StuBru niet lukken. Ik studeer graag, want het geeft structuur aan mijn dagen en het is leuk om iets te doen wat ‘normaal’ is voor iemand van mijn leeftijd (lacht). Zolang het lukt, blijf ik zo verder doen. Tijdens de blokperiode neem ik gewoon een paar weken vrij om te studeren. Ik ben aan de KU Leuven werkstudent en heb het statuut van student-kunstbeoefenaar verkregen. Naast mijn studies probeer ik met de tijd die overblijft te gaan lunchen met vriendinnen of zo van die dingen. Het is puzzelen om alles gepland te krijgen, maar voorlopig gaat het goed, het is nog gezond.”  

Van het studentenleven naar de techno-community: je sprak daarnet over het interview van Eva De Roo en Black Mamba over ongelijkheid in de industrie. Hoe ervaar jij dat?  

“Het is een feit dat het een vrij mannelijke industrie is, maar de laatste jaren zijn er toch meer meisjes beginnen draaien. Tijdens de beginjaren van mijn papa zijn dj-school volgden er enkel jongens workshops en zij kenden dan Dimitri Vegas & Like Mike. Nu zitten er vaak meisjes tussen, die dan ook Charlotte de Witte aanhalen. Het is alleszins in de goede richting aan het gaan, het is een positieve evolutie. De technoscene is sowieso een community waar iedereen welkom is en waar je volledig jezelf kunt zijn. Ik ben nu zelf niet het prototype van een techno-dj, want ik geef er een eigen twist aan door mijn grote voorliefde voor retro, af en toe zit daar wat house bij… Na enkele jaren zoeken heb ik nu mijn pad gevonden en zit ik ergens in mijn eigen hokje (lacht): techno met een retro-elektronische twist.” 

Krijg je soms berichten van jonge meisjes die naar je opkijken of raad vragen? 

“Heel af en toe, sinds ik op Tomorrowland heb gestaan. Dan vragen ze tips om zelf te starten. Mijn antwoord is steevast: gewoon doen, niet nadenken (lacht). Have fun with it. Het is heel fijn om te zien dat er de laatste tijd meer vrouwen in de dj-booth staan, dat zal alleen maar groeien.” 

Je noemde Charlotte de Witte al, maar zijn er nog dj’s naar wie jij opkijkt?

“Ja, sowieso Charlotte en ook Amelie Lens. Zij staan echt wel aan de top van de technoscene, en dat is heel knap. Maar los van de dj-industrie: bij Studio Brussel werken er heel veel inspirerende mensen en steengoede presentatoren. Met mijn ouders heb ik ook een heel goede band, naar hen kijk ik eveneens op. Het is fijn dat ik het dj-zijn kan delen met mijn papa.” 

Om af te sluiten: Wat staat er dit jaar nog allemaal te wachten op jou? 

“Voor 2023 staan er heel wat leuke dingen op de planning. Ik blijf presenteren bij StuBru, ga draaien op heel leuke festivals en skivakanties en ben opnieuw bezig met producen. Mijn grootste droom nu is om met mijn muziek naar het buitenland te gaan. Gewoon reizen, draaien en tegelijkertijd nieuwe plekken en culturen ontdekken… Heerlijk. Daar kijk ik naar uit, maar ik wil het ook niet jinxen (lacht)!”