Wie grenzen wil verleggen, blijft best zichzelf
Een bedrijf dat internationaliseert krijgt onvermijdelijk een nieuwe identiteit. Dit transitieproces biedt kansen, maar bevat ook valkuilen. Om internationaal succesvol te blijven, is het behoud van de authentieke bedrijfscultuur van groot belang.
Ondernemingen die de stap naar het buitenland zetten ondergaan een verandering van cultuur en imago. Daarom moeten deze spelers zich intern de vraag stellen hoe ze hiermee omgaan. Een duidelijke opportuniteit die in deze stap vervat zit, is bijvoorbeeld de internationalisering van het personeelsbestand. Dat kan eventuele lacunes binnen het huidige werknemerskorps opvangen en zorgt bovendien voor een diversere samenstelling van het personeel.
Tegelijkertijd vereist rekruteren over de grens ook een duidelijke expertise. Daarom is het zeker te overwegen om hiervoor een beroep te doen op gespecialiseerde partners. Een voorbeeld daarvan is Link2Europe. Dit uitzendkantoor rekruteert arbeiders en bedienden van binnen en buiten Europa om in ons land te komen werken voor bedrijven uit alle sectoren. “Bedrijven komen naar ons omdat ze er zelf niet meer in slagen om voldoende mensen te vinden”, aldus CEO Natascha Nagels. “Omdat onze recruiters helemaal thuis zijn in bepaalde buitenlandse markten, vaak omdat ze zelf afkomstig zijn uit het gebied waarop ze werken, kunnen zij het verschil maken.”
Authenticiteit behouden
In de context van de huidige arbeidskrapte hoeft het allicht niet te verbazen dat internationaal rekruteren heel duidelijk in de lift zit. Toch mag hier niet te licht over worden gegaan, vindt ook Nagels. “Nieuwe mensen opnemen is altijd een uitdaging, laat staan wanneer ze een volledig andere achtergrond hebben.” Met andere woorden: deze evolutie laten matchen met de uitbouw van een eigen bedrijfscultuur is niet vanzelfsprekend.
Dat voelden ze de voorbije jaren ook heel duidelijk bij Teamleader, een Gents softwarebedrijf dat op tien jaar uitgroeide tot een toonaangevende speler die internationaal actief is. “Door onze snelle groei internationaliseerde ons bedrijf zienderogen. Dat zorgde intern voor extra uitdagingen. Enerzijds merken we dat internationaal rekruteren heel duidelijk zijn vruchten afwerpt en doen we, met het oog op een vlotte integratie van starters, zoveel mogelijk een beroep op eventuele landgenoten die al bij ons aan de slag zijn. Anderzijds willen we vermijden dat er interne eilanden ontstaan binnen ons team”, getuigt Femke De Vleeschouwer, Head of HR bij Teamleader.
“Dat is een heel bewuste keuze, omdat we geloven dat authenticiteit de belangrijkste bouwsteen van een bedrijfscultuur is. Als dat ontbreekt, kan deze nooit volledig worden gedragen door de medewerkers en bereikt ons hr-beleid niet zijn finale doel: een bedrijfscultuur die ademt door alle poriën van het bedrijf”, vult De Vleeschouwer aan.
We geloven dat authenticiteit de belangrijkste bouwsteen van een bedrijfscultuur is.
Organische groei
Het verhaal van Teamleader is zeker geen alleenstaand geval. De complexiteit van dit groeiproces, en de constante leercurve die hierin vervat zit, blijkt bijvoorbeeld ook uit de manier waarop wordt nagedacht over het openen van buitenlandse vestigingen. De jongste jaren kwamen heel wat bedrijven tot de conclusie dat het in de praktijk vaak interessanter is om vanuit het thuisland te werken op buitenlandse markten. Zo blijft de bedrijfscultuur namelijk duidelijker afgelijnd en kan deze verder worden uitgebouwd. Dit past ook in de huidige tijdsgeest in het bedrijfsleven, waarbij er steeds meer aandacht is voor de maatschappelijke positie en meerwaarde van een onderneming.
Dit besef rond het belang van een duidelijke eigenheid, een eigen DNA dat geworteld zit in de geschiedenis van het bedrijf, verklaart ook waarom veel Belgische bedrijven hun internationale karakter niet per definitie als centraal uitgangspunt nemen in hun eigen communicatie en branding. “Dit is iets wat vooral organisch moet groeien”, aldus De Vleeschouwer. “Daarnaast heeft dit allicht ook te maken met de ingebakken voorzichtigheid die typisch is voor ons land, ook ingegeven door de vaak beschermende regelgeving en cultuur.”