E-revolutie: Iedereen elektrisch?

Elektrische mobiliteit, het is een doelstelling die Europa wil bereiken voor alle nieuwe wagens tegen 2035. Het is echter ook een complexe transitie die veel vragen oproept. Zijn we bereid om te schakelen naar een elektrische wagen? En is het haalbaar? 

Uit een studie van Mobia, de koepelorganisatie van de Belgische autosector, blijkt dat de aankoopintentie van de Belg voor een elektrische auto gedaald is van 51 procent in 2021 naar 40 procent in 2022. Verschillende factoren liggen mee aan de basis: de hoge aankoopprijs, de eerder beperkte autonomie van de batterij, de lange oplaadtijd en het onderontwikkelde laadnetwerk. Ook de inflatie en de algemene economische situatie beïnvloeden deze tendens. “Er zijn inderdaad wat zorgen rond die elektrificatie van het wagenpark”, zegt Filip Rylant, woordvoerder van Traxio, de federatie van autohandelaars. “Is er genoeg elektriciteit? Zijn er voldoende publieke oplaadpunten? Zijn de elektriciteitsnetwerken sterk genoeg voor een verhoogde distributie?” 

Europa wil één publieke laadpaal per tien stekkerwagens. “Vandaag zijn we op schema wat betreft de publieke laadpalen, alhoewel er sterke regionale verschillen zijn”, bevestigt Michel Martens, directeur van de studiedienst van Febiac, de Belgische federatie die de autoconstructeurs vertegenwoordigt. Bovendien wordt sterk ingezet om de elektrische wagen dichter bij de particulier te brengen, ondanks de hoge aankoopprijs. “Wanneer bedrijfswagens, die met fiscale voordelen konden worden aangekocht, einde contract zijn, gaan ze naar de particuliere markt. Zo kan de particulier ook elektrisch rijden zonder al te grote investering. Verder wordt private lease steeds succesvoller, een nieuwe formule waarbij je voor een maandelijkse bijdrage met een elektrische auto kunt rijden, zonder die eenmalige aanschafprijs.” En dat is belangrijk, voegt Rylant eraan toe. “We moeten er inderdaad voor zorgen dat de elektrische wagen voor iedereen toegankelijk is.”

Moeten we dan al ons geld verwedden op elektrische paardenkracht? Er bestaan andere oplossingen om de CO2-concentratie te verminderen. “De technologie om klassieke brandstoffen koolstofarmer te maken bestaat, maar zal te laat op de markt komen om de verhoogde EU-normen tegen 2030 tegemoet te kunnen komen”, zegt Martens. Ook het gebruik van waterstof voor voertuigen is in volle ontwikkeling. Maar om massaal waterstof te produceren is veel, liefst groene, energie nodig. Deze technologie wordt daarom voorlopig toegespitst op vrachtvervoer en scheepvaart, en niet op personenwagens. “Ook dat brengt ons een hele stap dichter bij koolstofneutrale mobiliteit”, besluit Rylant.