De franchisenemer moet de handen uit de mouwen willen steken
Heel wat jonge ondernemers staan te popelen om een eigen zaak te beginnen. Aan de andere kant zijn grote ketens voortdurend op zoek naar een franchisenemer. Een match made in heaven? Misschien, als de franchisenemer maar niet denkt dat het manna uit de hemel komt vallen als hij een franchise opent.
Een van de vele bedrijven in ons land die met franchisenemers werkt, is pizzaspecialist Domino’s Pizza. Het heeft nu 109 zaken in België, die allemaal worden bestierd door franchisenemers. “We willen hier graag zo’n twintig vestigingen per jaar openen en het werkt gewoonweg enorm vertragend als we dat volledig intern moeten doen”, zegt CEO Ringo Joannes. “Daarom werken we met externe franchisenemers.”
Training en voordelen
De 109 Belgische vestigingen van Domino’s worden gerund door 59 verschillende franchisenemers. Heel wat van hen hebben er dus twee of meer in handen. “Er zijn momenteel drie franchisenemers in het systeem die zeven vestigingen overzien. Ik ben in Nederland zelf franchisenemer geweest van veertien vestigingen, voor ik naar België kwam. We zijn wel van plan om hier op termijn een paar eigen winkels te openen, maar dan ook om franchisenemers de standaarden bij te brengen en de visie te delen. Deze winkels worden dan tevens trainingscentra.”
Over de voordelen van het franchiseconcept hoeft Joannes niet lang na te denken. “Voor ons is het een manier om snel te groeien en de markt te veroveren, voor de ondernemer is het een kans om met een bewezen en gedegen concept aan de slag te gaan. Pak nu de marketing bijvoorbeeld, die is al goed geregeld. Wij maken commercials, adverteren voortdurend online en offline, dus daar heb je als beginnend franchisenemer dan ook geen omkijken meer naar.”
“We hebben ook een eigen app ontwikkeld, zodat je als franchisenemer bestel- en betaalgemak biedt aan je klanten en niet meer afhankelijk bent van aggregators. Daarnaast krijg je natuurlijk ook operationele ondersteuning en training. Zeker de eerste maanden krijg je voortdurend bijstand. Al moet je het op een gegeven zelf waarmaken en beginnen ondernemen.”
Werken met een franchisenemer is voor ons een manier om snel te groeien en de markt te veroveren, voor de ondernemer een kans om met een bewezen en gedegen concept aan de slag te gaan.
De manager is de succesfactor
Momenteel bestaat de overgrote meerderheid van de franchisenemers bij Domino’s uit ex-werknemers van de keten. Mensen die de werking van de restaurants dus al van dichtbij hebben gezien. “Daarnaast trekken we ook wel, wat ik noem, ‘gelukzoekers’ aan”, zegt Joannes. “Mensen die denken dat ze met een franchise snel financieel onafhankelijk kunnen worden. Die moeten we bijna altijd teleurstellen.”
Het runnen van een franchise wordt volgens hem dan ook vaak enorm onderschat. “Je moet echt wel een ondernemer zijn die van wanten weet en de zaken kan aanpakken. Een hands on-mentaliteit hebben is absoluut een noodzaak om dit te kunnen doen. Elke Domino’s Pizza heeft hetzelfde logo, gebruikt dezelfde ingrediënten en maakt dezelfde pizza’s. De succesfactor van een restaurant is dus vooral de manager. Als die erin slaagt om goede pizza’s te maken die snel bezorgd worden door een vriendelijke bezorger, dan wordt het een succes. Anders niet.”
Nog een absolute must als franchisehouder is dat je een goede peoplemanager moet zijn, benadrukt Joannes. “Je stuurt heel wat personeel aan. In een gemiddelde Domino’s Pizza is dat zo’n dertig à veertig man. Heel vaak zijn het jonge mensen die het als bijbaantje doen. Dus ook als het regent of de sneeuw bij wijze van spreken een halve meter dik ligt, moet jij hen kunnen overtuigen om op hun scooter of e-bike een pizza te leveren om een klant blij te maken. Altijd veilig natuurlijk, maar niet zo eenvoudig, hoor.”
Het runnen van een franchise wordt vaak enorm onderschat. Je moet echt ondernemer zijn, van wanten weten en de zaken kunnen aanpakken.
Geldmiddelen en de juiste mentaliteit
Wat nog vaak onderschat wordt, is het cijferwerk, zegt Joannes. “Cijfers beheren is absoluut belangrijk. Je moet ingrediënten aankopen en tegelijk ook je kosten beheersen, waaronder dus je personeelskosten. Als dat niet onder controle is, draai je mindere resultaten en dat is uiteraard niet de bedoeling.”
Om een franchise van Domino’s te openen, eist het bedrijf een inbreng van 275.000 à 300.000 euro. “Een kwart daarvan moet je zelf inbrengen, waarna wij ondersteunen met een bankarrangement”, zegt Joannes. “Maar zoals ik al zei: veel belangrijker dan die middelen is de mentaliteit die de franchisehouders meebrengen. Als we mensen over de vloer krijgen waarvan we echt denken dat ze potentieel hebben, kunnen we die financiële eisen zelfs wat bijstellen om hen de kans te geven te beginnen.”
Daarom dat de meeste franchisehouders minstens late twintigers zijn. “Veel jonger moet je er niet aan beginnen, zegt mijn ervaring. Het is de groep die al een beetje gesetteld is, ze denken na over hun toekomst en die wereldreis van een half jaar hoeft voor hen niet meer of hebben ze al achter de rug. Zo heb ik het zelf ook gedaan. Ik was een gesjeesde student van 27 toen ik mijn eerste Domino’s opende. Een keuze die daarna wat uit de hand is gelopen en mij heeft gebracht tot waar ik nu ben.”