Driemaal anders reizen
Reizen gaat allang verder dan een cruise of overwinteren in Spanje. Citytrips aan elkaar rijgen, een maandenlange pelgrimstocht ondernemen, het echte India ontdekken, noem maar op. Moderne 50-plussers doen het gewoon allemaal.
Carla Dejonghe
Brussels volksvertegenwoordiger en bezielster van all1, belangenvereniging voor alleenstaanden
Welke reis ondernam je en waarom koos je voor dit soort reis?
“Ik ben eigenlijk een echte stadsmens en ga bijna altijd op citytrip. Wel vraag ik vaak een vriendin of een nichtje mee. Omdat het goedkoper is om de kosten van de kamer te delen. Maar dat betekent niet dat we de hele dag bij elkaar blijven en hetzelfde doen. Zij kan gaan shoppen en ik kan een museum of sauna bezoeken. ‘s Avonds samen eten of een glas gaan drinken, vind ik dan weer wel gezellig. Citytrips zijn bovendien gemakkelijk om alleen te doen, in een stad valt er ook zoveel te beleven. Ooit deed ik wel een groepsreis naar New York die uitging van de Kunstacademie, wel met mensen die ik al kende dus. Ik ben niet iemand die met een groep onbekenden op reis gaat.”
Waarom zou je andere 50-plussers ook dit soort reizen aanraden?
“Ik zou andere 50-plussers zeker aanraden om een citytrip te doen. Omdat het een leuke manier van reizen is voor singles. Relaxen op een strand doe je toch net iets gemakkelijker met je lief of partner. Een stad biedt veel mogelijkheden qua ontspanning. Ook als je alleen bent en je kunt er ‘s avonds nog een stapje in de wereld zetten door een hapje te gaan eten of op café te gaan. In tegenstelling tot groepsreizen waar je slaafs de groepsleider moet volgen, neem je zelf het initiatief en kies je wat je gaat ondernemen. Kortom, ik vind dat in een stad net iets eenvoudiger. En voor al wie niet graag alleen ver van huis gaat, zijn er natuurlijk al die mooie Europese steden die de moeite lonen.”
Waar haalde je je informatie en hoe heb je deze reis vastgelegd?
“Dat varieert weleens. Voor mijn volgende trip naar Porto boekte ik bijvoorbeeld het vliegtuig en een Airbnb. Maar soms leg ik gewoon het vliegtuig vast via internet en reserveer een hotel op booking.com. Vaak ga ik ook nog via een reisbureau, dat hoeft niet duurder te zijn en, in geval van problemen, ben je er zeker van dat de touroperator het nodige doet. Zo vloog ik een paar jaar geleden vanuit Sevilla terug de dag voor die vulkaan in IJsland uitbarstte. Eén dag later en ik zou wel pech hebben gehad. Want ik had het zelf georganiseerd. De ideeën voor mijn trips haal ik bij vrienden die enthousiast waren over een of andere stad. Momenteel staan Dubrovnik, Madrid en Boedapest op mijn lijstje.”
Willy Genbrugge
Alias Thomas Rubico, dichter en verteller
Welke reis ondernam je en waarom koos je voor dit soort reis?
“In 2003 deed ik de Camino de Santiago, de pelgrimsroute naar Compostella, alleen met de fiets. In 2005 ondernamen mijn vrouw Trees en ik voor het eerst de tocht te voet en met een zelfgemaakte trekkar voor onze bagage. We vertrokken vanuit Ertvelde, via Namen, de Franse Ardennen, Reims, Bourgogne en verder over de Pyreneeën. In bijna vier maanden legden we 2750 km af. We wandelden toen voor een straatkinderenproject in Peru. Waarvoor we zelfs tijdens onze tocht in Frankrijk nog geld inzamelden. Waarom we voor deze reizen kiezen, is omdat de Camino anders is dan andere wandel- of bedevaartswegen, dat heeft te maken met de talloze contacten onderweg en met het feit dat je je tijd zinvol invult.”
Waarom zou je andere 50-plussers ook dit soort reizen aanraden?
“Als ze de pensioenleeftijd nog opdrijven en iedereen langer moet werken, wordt het misschien nog wat moeilijker om zo’n maandenlange tocht te ondernemen. Sommigen wandelen nu ook maar een deel van de route en vertrekken dan het jaar nadien vanaf waar ze gebleven waren. Zo’n reis is een goede manier om mensen van over de hele wereld te ontmoeten en je hoofd eens leeg te maken. Je bent wel op jezelf aangewezen, er is dus geen ‘bezemwagen’ die je volgt. Maar je leert loslaten en erop te vertrouwen dat er een oplossing komt. Als er zich een of ander probleem voordoet. Wat ook aangenaam is voor een wat oudere persoon, is dat je onderweg veel in contact komt met jongeren. Het is een absolute aanrader.”
Waar haalde je je informatie en hoe heb je deze reis vastgelegd?
“Eigenlijk prikkelde het verhaal van de tocht van een vriend me om mijn eerste pelgrimsreis te ondernemen. In het begin kende ik het Compostellagenootschap in Mechelen nog niet. Maar je kunt er terecht voor informatie en ze organiseren jaarlijks verschillende infodagen. Er bestaan tal van boeken met een gedetailleerde beschrijving van de routes. Maar in de praktijk laat de bewegwijzering, bijvoorbeeld in Noord-Frankrijk, te wensen over. Daar is het trouwens ook niet gemakkelijk om een goede slaapplaats te vinden. In Spanje zijn de routes vrij goed aangeduid. Je gaat best op pad in het voorjaar of het vroege najaar. Want in de zomer is het door de vele vakantiegangers en pelgrims te druk onderweg.”
Lieve Soenens
60-plusser en globbetrotter
Welke reis ondernam je en waarom koos je voor dit soort reis?
“Mijn man wil alleen mee op reis als het dicht bij huis is, zoals naar Zeeland of de Ardennen, hij houdt niet van verre reizen. Daarom reis ik vaak alleen en sluit me aan bij een groepsreis of trek erop uit met vriendinnen of mijn dochter. Zo stond Mumbai bovenaan mijn verlanglijstje. Omdat er een kind in de familie is wiens roots daar liggen en ik er ook de cultuur wilde opsnuiven en de mensen leren kennen. Via een vriendin kwam ik toevallig in contact met een reisbureau in Moerbeke-Waas dat alternatieve reizen organiseert, onder andere alleen voor vrouwen. Dat was voor mij de ideale formule. Stockholm bezocht ik met vriendinnen via een groepsreis en Canada met mijn dochter.”
Waarom zou je andere 50-plussers ook dit soort reizen aanraden?
“India is bijvoorbeeld een goede bestemming om in groep naartoe te reizen als je wat ouder bent. Want dan moet je het allemaal niet zelf uitzoeken. Onze sympathieke gids kende het land door en door en zorgde ervoor dat we in contact kwamen met locals. Ik bezocht ook plaatsen waar ik zonder haar nooit zou terecht zijn gekomen. Elke dag koos ze een ander typisch restaurantje, we bezochten slums, dronken thee bij een gewone familie en bleven ver weg van de toeristische trekpleisters. Ik ontmoette ook de opvolgster van Jeanne Devos en leerde het land en de gewoontes kennen. Veel mensen hebben nog te vaak vooroordelen over de hygiëne of denken dat het gevaarlijk is om zo’n reizen te doen.”
Waar haalde je je informatie en hoe heb je deze reis vastgelegd?
“Voor mijn reis naar Mumbai kwam ik via via in aanraking met het reisagentschap Anubuthi. Zij organiseren alternatieve reizen en zo boekte ik de ‘For women only’-trip. Een absolute aanrader. Voor mijn reis naar Canada planden we alles zelf, eerst verbleven we een hele week bij familie in Winnipeg en daarna reden we met een huurauto tot in Vancouver. Ik ben een stuk over de 60 en wil wel een beetje comfort én een goed ontbijt. Dus ik reserveerde op voorhand enkele B&B’s. Alles is probleemloos verlopen. Puglia bezocht ik met een single vriendin van 70. Behalve de vluchten en de a regelden we alles zelf. Binnenkort staat er een cultuurhistorische trip naar Porto en omgeving op het programma met enkele vriendinnen.”